ΠΡΟΣΩΠΟ

Ο πεζογράφος και ποιητής Γιώργος Δενδρινός (1904-1938) γεννήθηκε στο Νιοχώρι της Κεφαλονιάς από φτωχική οικογένεια και πέθανε, πρόωρα, στην Αθήνα από φυματίωση. Υπήρξε αυτοδίδακτος και άσκησε διάφορα επαγγέλματα στην Αθήνα, όπου εγκαταστάθηκε η οικογένειά του το 1915. Εντρύφησε στο έργο Ελλήνων αλλά, κυρίως, ξένων πεζογράφων της εποχής του και συνδέθηκε φιλικά με τον συγγραφέα Γ. Κοτζιούλα, ο οποίος υποστήριξε το έργο του. Στην πεζογραφία του διαπιστώνεται μια αξιοπρόσκετη εξέλιξη από την αστική ηθογραφία και τον ρεαλισμό προς την αλληγορία και τη λογοτεχνία του φανταστικού. Κείμενά του δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά "Ελληνικά Γράμματα", "Νέα Εστία", "Νεοελληνικά Γράμματα", κ.ά. Όσο ζούσε εξέδωσε τα βιβλία: "Ο άνθρωπος που τα δέχονταν όλα" (διηγήματα, 1933) και "Ο Μαμμούθ" (νουβέλα, εκδ. Γκοβόστη, 1937, με πρόλογο του Γ. Κοτζιούλα). Μετά το θάνατό του εκδόθηκε η ποιητική συλλογή "Ενώ χτυπάν οι 12" (1939), το διήγημα "Ειρήνη υμίν", σε επιμέλεια Ε. Χ. Γονατά (εκδ. Στιγμή, 1988) και το μυθιστόρημα "Ιχώρ" μαζί με τη νουβέλα "Ο Μαμμούθ", σε επιμέλεια Βαγγέλη Σακάτου (εκδ. Δελφίνι, 1993). Ανέκδοτα παραμένουν τα θεατρικά του έργα "Λίγο φως στο σκοτάδι" και "Ζητώντας την αλήθεια" (που θεωρείται χαμένο), καθώς και δοκίμια, ποιήματα, διηγήματά του και άλλη μία νουβέλα. Για περισσότερες πληροφορίες γα τον Γιώργο Δενδρινό, βλ. Χάρη Πάτση, "Μεγάλη εγκυκλοπαίδεια της νεοελληνικής λογοτεχνίας", τ. 6, χ.χ. [1968], σελ. 180-183· Κ. Καλαντζής, "Λογοτεχνικές μορφές: Γιώργος Δενδρινός, η ζωή και το έργο του, 1904-1938", εκδ. Βασιλείου, 1943· Μ. Γ. Μερακλής, "Σκόπιμες αναστηλώσεις", περιοδικό "Διαβάζω", τχ. 47, 1981, σελ. 79-81· Π. Δ. Μαστροδημήτρης, "Πέντε δοκίμια για τη νεοελληνική πεζογραφία", εκδ. Λύχνος, 1987, σελ. 95-122· και Θεοδόσης Κοντάκης, "Δενδρινός, Γιώργος", στο "Λεξικό νεοελληνικής λογοτεχνίας", εκδ. Πατάκη, Αθήνα, 2007, σελ. 478-479.