ΤΙΤΛΟΣ

Ο Ντάβιντ Ντάλεκ, συγγραφέας και δημοσιογράφος, αντιμετωπίζει ένα κορυφαίο πρόβλημα: Πώς να περιγράψει τη ζωή του Πωλ Ντιράκ (1902-1984), αυτού του σχεδόν άγνωστου πρωτοπόρου της σύγχρονης φυσικής. Η ιστορία αυτού του ξεχωριστού επιστήμονα και ανθρώπου παίρνει σταδιακά μορφή και σχήμα, ξετυλίγοντας παράλληλα το νήμα μιας δεύτερης βιογραφίας που φτάνει ως τις μέρες μας: της βιογραφίας μιας γενιάς που κάποτε πίστεψε πως "πρέπει να έχεις ένα σκοπό, να αποβλέπεις σε κάτι πέρα από μια φιλήσυχη ζωή, όπου ο καθένας ζει στη γωνιά του".

Πως μπορείς να κάνεις λογοτεχνία από τη φυσική; Καλύτερα να μην το επιχειρήσεις καν. Στο βιβλίο αυτό πάντως δεν επιχειρήθηκε σε κανένα σημείο. Γιατί η φυσική και η λογοτεχνία δεν είναι απλά δύο διαφορετικές γλώσσες, που θα μπορούσε κανείς να μεταφράσει τη μία στην άλλη, αλλά δύο διαφορετικοί τρόποι κοσμοθεώρησης, που ενδιαφέρονται για εντελώς διαφορετικά πράγματα. Αντικείμενο αυτού του βιβλίου δεν είναι, λοιπόν, η φυσική επιστήμη, αλλά μία ορισμένη στάση απέναντι στη ζωή, στη σύγχρονη, μοντέρνα εποχή. Η στάση αυτή, ωστόσο, χρωστά στην επιστήμη της φυσικής τις ηθικές, γνωστικές και αισθητικές επιρροές της. Ένα λογοτεχνικό κείμενο για έναν φυσικό επιστήμονα δεν στερείται πληρότητας, όταν απουσιάζει από αυτό ο διδακτικός τόνος. Όπως ο σκοπός και το νόημα ενός ζωγραφικού πίνακα που απεικονίζει μια ιστορική μάχη δεν είναι να κάνει μάθημα ιστορίας στον θεατή του. [...]

(από τον επίλογο του Ντίτμαρ Ντατ)