O Τζων, αφηγητής του βιβλίου, είναι ένα εντεκάχρονο αγόρι με αξιοπρόσεχτα πρόωρη ανάπτυξη κι ένα σπάνιο χάρισμα: όποτε κάποιος του λέει ψέματα, το σώμα του αντιδρά με κάτι σαν ναυτία, κι η αλήθεια, συμβολικά και κυριολεκτικά, βγαίνει από μέσα του με πίκρα, σαν χολή. Φιλοδοξία του Τζον είναι το απόκοσμο αυτό -αν όχι υπερφυσικό- χάρισμα να του χαρίσει μια μέρα την αθανασία, μπαίνοντας στις χρυσές σελίδες του Βιβλίου των Ρεκόρ Γκίνες.
Μα έχει στ' αλήθεια αυτή την ικανότητα ή είναι απλώς ένα βαθύτατα προβληματικό, δυσλειτουργικό πλάσμα, που προσπαθεί να βρει πρόωρα, αμήχανα και απελπισμένα τη θέση του σ' έναν κόσμο μουντό, συγχυσμένο, αλλοπρόσαλλο και κατατονικό;
Μια σπαραχτική αφήγηση, με τη γνησιότητα, την αμεσότητα και το κοινό χάρισμα που μοιράζονται όλα τα παιδιά: τη σκληρή, τίμια και ανηλεή ματιά τους στον κόσμο των ανθρώπων, που με δυσκολία ξεχωρίζει την αλήθεια από το ψέμα.
|
Ελένη Κορόβηλα, Ο πολύχρωμος πλανήτης της λογοτεχνίας, "Book Press", τχ. 1, 26.6.2009
Γιόλα Αργυροπούλου, Το σώμα του ψέματος, Περιοδικό "Τηλέραμα", 2.5.2009
Τίνα Μανδηλαρά, Βρετανία: ένα μεγάλο παιδί, "Πρώτο Θέμα", 12.4.2009
Μυρτώ Τσελέντη, Δύσκολη η μετάβαση στην εφηβεία, "Ο Κόσμος του Επενδυτή"/ Ένθετο "Culture", 21.3.2009
|
