ΒιβλίοΑπόστολος Σ. Αλεξάκης, Θίασος ποικιλιών
Επιμέλεια: Ευγενία Αλεξάκη
Αθήνα
Τροπή Εκδόσεις
Αριθμός Έκδοσης: 1
2014
σ. 336
Σχήμα: 24χ16
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-99357-3-9
Σημειώσεις: Έρευνα, εισαγωγή: Ευγενία Αλεξάκη.
Κυκλοφορεί
Τιμή: 28.00€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 08-04-2015)
Περίληψη:
Ο Απόστολος Σ. Αλεξάκης (1921-2006), παράλληλα µε το δικηγορικό επάγγελµα που άσκησε, επιχείρησε στη διάρκεια της ζωής του να αποτυπώσει τον "πλάνητα βίο" που έζησε µε κάθε εκφραστικό µέσο που διέθετε: Τα ποιήµατα και τα διηγήµατα, τα αυτοβιογραφικά και θεατρικά κείµενα, τα σχέδια και οι ελαιογραφίες προδίδουν σίγουρα την ανάγκη ενός ανθρώπου να αρθρώσει ένα λόγο για τον εαυτό του, τους τόπους που γνώρισε και τους ανθρώπους τους. Κυρίως όµως προδίδουν το ταλέντο του που, αν και δεν φωτίστηκε από καµία δηµοσιοποίηση ή δηµοσιότητα όσο ζούσε, ωστόσο παρέµενε ζωντανό, τροφοδοτούµενο από την εποχή του µε τις µικρές και τις µεγάλες στιγµές της. Τα µέρη όπου µεγάλωσε και άλλα που επισκέφθηκε, τα πρόσωπα και τα πράγµατα που τον καθόρισαν, η µεγάλη ώρα της Αντίστασης και οι µικρές καθηµερινές στιγµές των προσωπικών σχέσεων απεικονίζονται µε ειλικρινή αγάπη, ενίοτε µε θαυµασµό, µε χιούµορ και καίριο σαρκασµό.
H κόρη του Ευγενία Αλεξάκη, ιστορικός τέχνης, συγκέντρωσε και µελέτησε το υλικό που εκείνος κατέλειπε και επέλεξε από αυτό ένα µέρος, το πιο αντιπροσωπευτικό, για να συγκροτήσει, δηµόσια πλέον, την εικόνα του πατέρα της ως - όπως τον ερµηνεύει η ίδια - µια συναίρεση αντιθέτων: φυσιολάτρης και µικροαστός, αρχοντικός και φτωχός, ιδεολόγος και ανένταχτος, ευαίσθητος και εγωιστής, ικανός και φοβισµένος, απείθαρχος αλλά και προσκολληµένος σε προσωπικές παγίδες, δίκαιος και παθιασµένος, περήφανος "κοσµοπολίτης" της επαρχίας και ανασφαλής, υβριδικός επαρχιώτης της πόλης: ένας, κυριολεκτικά, "θίασος ποικιλιών".
Το βιβλίο περιλαµβάνει αποσπάσµατα από το αυτοβιογραφικό κείµενο του Αλεξάκη, αριθµό ποιηµάτων και διηγηµάτων, καθώς και ορισµένα εικαστικά έργα του και αρχειακό υλικό, όπως τα επιλέγει, συνέχει και τα συναρµολογεί η ανάλυση της Ευγενίας Αλεξάκη, η οποία ακολουθεί την πορεία του πατέρα της, διατηρώντας την αντιθετική διττότητα που χαρακτήριζε και τον ίδιο: ως σταθµός η ίδια αυτής της πορείας, αλλά και ως εξωτερικός παρατηρητής της. Με τον τρόπο αυτό, συνειδητά η Ευγενία Αλεξάκη βιογραφεί και αυτοβιογραφείται.
Ο Απόστολος Σ. Αλεξάκης (1921-2006), παράλληλα µε το δικηγορικό επάγγελµα που άσκησε, επιχείρησε στη διάρκεια της ζωής του να αποτυπώσει τον "πλάνητα βίο" που έζησε µε κάθε εκφραστικό µέσο που διέθετε: Τα ποιήµατα και τα διηγήµατα, τα αυτοβιογραφικά και θεατρικά κείµενα, τα σχέδια και οι ελαιογραφίες προδίδουν σίγουρα την ανάγκη ενός ανθρώπου να αρθρώσει ένα λόγο για τον εαυτό του, τους τόπους που γνώρισε και τους ανθρώπους τους. Κυρίως όµως προδίδουν το ταλέντο του που, αν και δεν φωτίστηκε από καµία δηµοσιοποίηση ή δηµοσιότητα όσο ζούσε, ωστόσο παρέµενε ζωντανό, τροφοδοτούµενο από την εποχή του µε τις µικρές και τις µεγάλες στιγµές της. Τα µέρη όπου µεγάλωσε και άλλα που επισκέφθηκε, τα πρόσωπα και τα πράγµατα που τον καθόρισαν, η µεγάλη ώρα της Αντίστασης και οι µικρές καθηµερινές στιγµές των προσωπικών σχέσεων απεικονίζονται µε ειλικρινή αγάπη, ενίοτε µε θαυµασµό, µε χιούµορ και καίριο σαρκασµό.
H κόρη του Ευγενία Αλεξάκη, ιστορικός τέχνης, συγκέντρωσε και µελέτησε το υλικό που εκείνος κατέλειπε και επέλεξε από αυτό ένα µέρος, το πιο αντιπροσωπευτικό, για να συγκροτήσει, δηµόσια πλέον, την εικόνα του πατέρα της ως - όπως τον ερµηνεύει η ίδια - µια συναίρεση αντιθέτων: φυσιολάτρης και µικροαστός, αρχοντικός και φτωχός, ιδεολόγος και ανένταχτος, ευαίσθητος και εγωιστής, ικανός και φοβισµένος, απείθαρχος αλλά και προσκολληµένος σε προσωπικές παγίδες, δίκαιος και παθιασµένος, περήφανος "κοσµοπολίτης" της επαρχίας και ανασφαλής, υβριδικός επαρχιώτης της πόλης: ένας, κυριολεκτικά, "θίασος ποικιλιών".
Το βιβλίο περιλαµβάνει αποσπάσµατα από το αυτοβιογραφικό κείµενο του Αλεξάκη, αριθµό ποιηµάτων και διηγηµάτων, καθώς και ορισµένα εικαστικά έργα του και αρχειακό υλικό, όπως τα επιλέγει, συνέχει και τα συναρµολογεί η ανάλυση της Ευγενίας Αλεξάκη, η οποία ακολουθεί την πορεία του πατέρα της, διατηρώντας την αντιθετική διττότητα που χαρακτήριζε και τον ίδιο: ως σταθµός η ίδια αυτής της πορείας, αλλά και ως εξωτερικός παρατηρητής της. Με τον τρόπο αυτό, συνειδητά η Ευγενία Αλεξάκη βιογραφεί και αυτοβιογραφείται.
