ΒιβλίοΓια το σχολείο
Σταύρος Ζουμπουλάκης
Αθήνα
Πόλις
Αριθμός Έκδοσης: 1
2017
σ. 186
Σχήμα: 21χ14
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-435-565-5
Κυκλοφορεί
Τιμή: 14.00€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 15-02-2019)
Περίληψη:
Το δημοκρατικό σχολείο της νεωτερικότητας το διαπερνά μια αντινομία: έχει στόχο να διαπλάσει τον ελεύθερο πολίτη, την αυτόνομη ατομικότητα, τον άνθρωπο που σκέφτεται με το δικό του μυαλό, τον στόχο όμως αυτό τον επιδιώκει και τον πετυχαίνει διά της υποχρεωτικότητας και του αναγκασμού. Πράγματι, στο σχολείο, όπου ο μαθητής πηγαίνει θέλοντας και μη και όπου δεν έχει κανένα περιθώριο ουσιαστικής επιλογής, σε αυτόν ακριβώς τον χώρο του ετεροκαθορισμού, διαμορφώνεται -με τη συνδρομή προφανώς και άλλων εξωσχολικών παραγόντων- το ελεύθερο άτομο, η αυτόνομη ατομικότητα!
Το σχολείο είναι θεσμός μετάδοσης της γνώσης, παράδοσης -όπως σοφά λέγεται στην ελληνική γλώσσα η διδασκαλία- στους μαθητές του πολιτισμού των προγόνων. Το σχολείο δεν είναι θεσμός καινοτομίας, η καινοτομία ανήκει στους μαθητές αφού αποφοιτήσουν από αυτό. Κεντρική μορφή του σχολείου είναι ο δάσκαλος, που αναλαμβάνει την ευθύνη να διδάξει τον μαθητή, σε μια σχέση μαζί του εξ ορισμού ασύμμετρη.
Τα κείμενα του βιβλίου αυτού, όποιο κι αν είναι το θέμα τους, είναι όλα κείμενα ένθερμης αγάπης για το σχολείο και υπεράσπισής του. Υπερασπίζονται ένα σχολείο που λειτουργεί κανονικά, όπου ο δάσκαλος διδάσκει - και δεν επικοινωνεί απλώς με τα παιδιά-και οι μαθητές μαθαίνουν γράμματα - και δεν αποκτούν απλώς δεξιότητες.
Στ.Ζ.
Το δημοκρατικό σχολείο της νεωτερικότητας το διαπερνά μια αντινομία: έχει στόχο να διαπλάσει τον ελεύθερο πολίτη, την αυτόνομη ατομικότητα, τον άνθρωπο που σκέφτεται με το δικό του μυαλό, τον στόχο όμως αυτό τον επιδιώκει και τον πετυχαίνει διά της υποχρεωτικότητας και του αναγκασμού. Πράγματι, στο σχολείο, όπου ο μαθητής πηγαίνει θέλοντας και μη και όπου δεν έχει κανένα περιθώριο ουσιαστικής επιλογής, σε αυτόν ακριβώς τον χώρο του ετεροκαθορισμού, διαμορφώνεται -με τη συνδρομή προφανώς και άλλων εξωσχολικών παραγόντων- το ελεύθερο άτομο, η αυτόνομη ατομικότητα!
Το σχολείο είναι θεσμός μετάδοσης της γνώσης, παράδοσης -όπως σοφά λέγεται στην ελληνική γλώσσα η διδασκαλία- στους μαθητές του πολιτισμού των προγόνων. Το σχολείο δεν είναι θεσμός καινοτομίας, η καινοτομία ανήκει στους μαθητές αφού αποφοιτήσουν από αυτό. Κεντρική μορφή του σχολείου είναι ο δάσκαλος, που αναλαμβάνει την ευθύνη να διδάξει τον μαθητή, σε μια σχέση μαζί του εξ ορισμού ασύμμετρη.
Τα κείμενα του βιβλίου αυτού, όποιο κι αν είναι το θέμα τους, είναι όλα κείμενα ένθερμης αγάπης για το σχολείο και υπεράσπισής του. Υπερασπίζονται ένα σχολείο που λειτουργεί κανονικά, όπου ο δάσκαλος διδάσκει - και δεν επικοινωνεί απλώς με τα παιδιά-και οι μαθητές μαθαίνουν γράμματα - και δεν αποκτούν απλώς δεξιότητες.
Στ.Ζ.
Κριτικές - Παρουσιάσεις:
| Μάρθα Κουτσιούμπα - Παιονίδη | Μια θεωρία «Για το σχολείο» | frear.gr | 23/6/2019 | |
| Όλγα Ντέλλα | Η λογοτεχνία προς το σχολείο/ Σκέψεις κατά την ανάγνωση των 9 βημάτων του Σταύρου Ζουμπουλάκη | "Fractal" | Ιούνιος 2018 | |
| Σοφία Ιακωβίδου | Δάσκαλος, όχι εμψυχωτής | www.bookpress.gr | 11/2/2018 | |
| Μιχάλης Πάγκαλος | Για ένα δημοκρατικό σχολείο ευθύνης | "The Books' Journal" | 82 | Νοέμβριος 2017 |
| Αθηνά Βογιατζόγλου | O Σταύρος Ζουμπουλάκης ως αναγνώστης | www.oanagnostis.gr | 14/10/2017 | |
| Χάρης Αθανασιάδης | Το γνωσιοκεντρικό σχολείο | "Η Αυγή" | 3/9/2017 | |
| Παναγιώτης Γούτας | «Τους μαθητές δεν τους αγαπάμε, τους διδάσκουμε» | www.bookpress.gr | 31/5/2017 | |
| Δημήτρης Βλαχοδήμος | Κρίση και υπεράσπιση του σχολείου | "The Athens Review of Books" | 84 | Μάιος 2017 |
| Δημήτρης Δουλγερίδης | Σχολείο | "Τα Νέα" | 10/4/2017 | |
| Μαριαλένα Σπυροπούλου | Τι μαθητές επιθυμούμε και τι είδους σχολείο θέλουμε; | "Η Καθημερινή"/ "Τέχνες και Γράμματα" | 9/4/2017 | |
| Ηλίας Κανέλλης | «Να μαθαίνω γράμματα, γράμματα σπουδάματα» | "Ελευθερία του Τύπου" | 2/4/2017 |
