Οι περισσότεροι θεωρούν ότι η κοινωνία σήμερα γνωρίζει πολλά για το Ολοκαύτωμα. Η αλήθεια είναι, βέβαια, όπως επιβεβαιώνει και το συγκεκριμένο βιβλίο, ότι ο κόσμος γνωρίζει ελάχιστα, αφού πολύ συχνά έχει την τάση να μεταφράζει τα γεγονότα με βάση τη δική του πολιτική και εθνική λογική, γεγονός που τον αποτρέπει να κατανοεί την πραγματικότητα.

Στην "Ομορφάσχημη" (1960) η ηρωίδα, μια νεαρή Εβραία αυστριακής καταγωγής ονόματι Γερτρούδη Στερν, μοιράζεται ως έναν βαθμό την τύχη των ομοφύλων της στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο Σαούλ Φριντλέντερ συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σημαντικότερους ιστορικούς του ναζισμού και του Ολοκαυτώματος.

"Τούτη είναι η δική μας ώρα, τούτος είναι ο δικός μας πόλεμος.
"Είναι η ώρα που περιμέναμε, με απόγνωση και ελπίδα στην καρδιά μας, όλα αυτά τα θανατερά χρόνια: η ώρα εκείνη όπου, αφού υπομείναμε αδύναμοι κάθε ταπείνωση και αδικία, κάθε σωματική στέρηση και ηθική μείωση του λαού μας, θα αξιωνόμασταν επιτέλους να αντιμετωπίσουμε τον θανάσιμο εχθρό μας κατά πρόσωπο, με το όπλο στο χέρι· να ζητήσουμε ικανοποίηση· να τακτοποιήσουμε κι εμείς τον λογαριασμό μας, τον πρώτο απ' όλους, στο μεγάλο ξεκαθάρισμα· και να συμβάλουμε ενεργά στην ανατροπή του παγκόσμιου εχθρού, που ήταν ευθύς εξαρχής και θα είναι μέχρι τέλους ο δικός μας εχθρός.

Αυτή η μικρή συλλογή των χαιρετισμών στις εκδηλώσεις των τελευταίων πέντε ετών υπηρετεί δύο στόχους: αφενός την ευαισθητοποίηση και αφετέρου την ενεργοποίηση των πολιτών, και ειδικά των νέων, για να περάσουμε από τις επετειακές εκδηλώσεις στην κατάκτηση της Μνήμης μέσα από τη Γνώση της Ιστορίας.

Καβάλα. Η γενέτειρά μου. Πάντα ερωτεύσιμη, πάντα εντυπωσιακή και μόνη της σε οδηγεί εκεί που ελάχιστες πόλεις στη χώρα μας μπορούν να σε πάνε.

Προσκεκλημένη της Ισραηλιτικής Κοινότητας Ιωαννίνων, η οποία αφανίστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και με αφορμή την Ημέρα Mνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος, η δημοσιογράφος της Καθημερινής Ξένια Κουναλάκη προσπαθεί να καταγράψει, στο κείμενο της ομιλίας της, τον τρόπο με τον οποίο η ελληνική κοινή γνώμη, ο Τύπος και τα κόμματα στην Ελλάδα διαχειρίζονται αυτή την τραυματική μνήμη, αλλά και το βάρος της συλλογικής ενοχής.

Δύο εκτοπισμένοι που ξεγελούν διαρκώς τον θάνατο: η διάσημη Τσεχοεβραία πιανίστρια Άλις Χερτζ-Σόμμερ και ο Πολωνοεβραίος ξυλουργός Γιάνκελ Γουέρνικ.

Η δραματική ιστορία μιας εβραϊoπούλας στην Ολλανδία του 1939-1945. Η οικογένειά της οδηγείται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ η ίδια βιώνει μια συναρπαστική και θαυματουργή απόδραση από την ίδια μοίρα.

"Σάββατο, 15 Ιουλίου 1944
Αγαπητή, Κίτι
Είναι πράγματι ν' απορείς που δεν έχω απαρνηθεί όλα μου τα ιδανικά.