ΒιβλίοΜεθιστορία: Μύθος και ιστορία στην ποίηση του Κυριάκου Χαραλαμπίδη
Θεοδόσης Πυλαρινός
Αθήνα
Ηρόδοτος
Αριθμός Έκδοσης: 1
2007
σ. 234
Σχήμα: 24χ15
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-8256-87-3
Ιδέες και Έρευνα
Κυκλοφορεί
Τιμή: 30.00€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 24-09-2008)
Περίληψη:
Ο τόπος στη "Μεθιστορία" κρυσταλλώνεται υπεριστορικά: κέντρο η Κύπρος και ως αδιόρατος πυρήνας ό,τι συντελείται τοπικά σε αυτήν. Δεύτερος κύκλος, ομόκεντρος, σαφώς ευρύτερος, η Ελλάδα, ο ελληνικός χώρος, η ελληνικότητα, ο ελληνισμός, με ό,τι αυτά συνεπάγονται και σε σχέση πάντοτε με την Κύπρο. Τρίτος κύκλος, με την ίδια διευρυντική λογική, ο κόσμος, η οικουμένη, όπου το στενά τοπικό και το ευρύτερα ελληνικό έχουν αναχθεί σε παγκόσμιο ζήτημα. Έτσι, η αξιοποίηση τοu τόπου αποκτά ερμηνευτικές διαστάσεις και λειτουργεί ως αποδεικτικό εργαλείο τοu Κυριάκου Χαραλαμπίδη, εφόσον η γεγονοτολογία ανάγεται αρχικά σε τοπικό και στη συνέχεια σε ηθικό πρόβλημα. Η σύνθεση του χωρικού και του χρονικού υλικού, όπως το διευθετεί ο ποιητής, τοu δίνει τη δυνατότητα να κινείται μεταξύ πραγματικότητας και μύθου, ιστορίας και μοίρας, αλήθειας και ψεύδους, και να συνθέτει ή να συμφύρει τα προηγούμενα, υποδεικνύοντας τη σχετικότητά τους μέσα στον άχρονο χρόνο και τον μεταμορφούμενο τόπο, και αποδεικνύοντας με το δικό του μεθιστορικό σύστημα ότι ο άνθρωπος κάπου σφάλλει και μια μοίρα, ένα θαύμα, μια συνεχής ορμή θα τον οδηγήσει στη λύση.
Ο τόπος στη "Μεθιστορία" κρυσταλλώνεται υπεριστορικά: κέντρο η Κύπρος και ως αδιόρατος πυρήνας ό,τι συντελείται τοπικά σε αυτήν. Δεύτερος κύκλος, ομόκεντρος, σαφώς ευρύτερος, η Ελλάδα, ο ελληνικός χώρος, η ελληνικότητα, ο ελληνισμός, με ό,τι αυτά συνεπάγονται και σε σχέση πάντοτε με την Κύπρο. Τρίτος κύκλος, με την ίδια διευρυντική λογική, ο κόσμος, η οικουμένη, όπου το στενά τοπικό και το ευρύτερα ελληνικό έχουν αναχθεί σε παγκόσμιο ζήτημα. Έτσι, η αξιοποίηση τοu τόπου αποκτά ερμηνευτικές διαστάσεις και λειτουργεί ως αποδεικτικό εργαλείο τοu Κυριάκου Χαραλαμπίδη, εφόσον η γεγονοτολογία ανάγεται αρχικά σε τοπικό και στη συνέχεια σε ηθικό πρόβλημα. Η σύνθεση του χωρικού και του χρονικού υλικού, όπως το διευθετεί ο ποιητής, τοu δίνει τη δυνατότητα να κινείται μεταξύ πραγματικότητας και μύθου, ιστορίας και μοίρας, αλήθειας και ψεύδους, και να συνθέτει ή να συμφύρει τα προηγούμενα, υποδεικνύοντας τη σχετικότητά τους μέσα στον άχρονο χρόνο και τον μεταμορφούμενο τόπο, και αποδεικνύοντας με το δικό του μεθιστορικό σύστημα ότι ο άνθρωπος κάπου σφάλλει και μια μοίρα, ένα θαύμα, μια συνεχής ορμή θα τον οδηγήσει στη λύση.
