Θεσσαλονίκη
Ελλάδα
Ο Βασίλης Παπαγεωργίου (Θεσσαλονίκη 1955) είναι συγγραφέας και μεταφραστής. Από το 1975 ζει στη Σουηδία. Έχει μεταφράσει στα Ελληνικά βιβλία των W. G. Sebald, Willy Kyrklund. (Βίλλυ Σύρκλουντ), Eva Runefelt, Magnus William-Olsson (Μάγκνους Βίλλιαμ-Ούλσσον), Tomas Tranströmer (Τούμας Τράνστρεμερ, το σύνολο των ποιημάτων, υποψήφιο για το Κρατικό βραβείο μετάφρασης 2002 και Τζον Άσμπερυ. Στα Σουηδικά έχει μεταφράσει (μαζί με συνεργάτες) βιβλία του Οδυσσέα Ελύτη, του Τζον Άσμπερυ, του Θανάση Βαλτινού,του Kenneth Koch (Κέννεθ Κοκ), του W. G. Sebald, όλα τα ποιήματα και τα αποσπάσματα της Σαπφούς (σχολιασμένη έκδοση) και μια σχολιασμένη συλλογή με ανέκδοτα ποιήματα και πεζά του Κωνσταντίνου Καβάφη. Δοκίμια, κριτικές βιβλίων και λογοτεχνικά κείμενά του υπάρχουν σε Ελληνικά, Σουηδικά και Βρετανικά περιοδικά. Είναι docent συγκριτικής λογοτεχνίας και καθηγητής δημιουργικής γραφής, τομέας που ανέπτυξε, στο πανεπιστήμιο Λινναίος στη Νότια Σουηδία.
Η διδακτορική του εργασία Euripides’ Medea and Cosmetics είναι μια μεταστρουκτουραλιστική ανάλυση της τραγωδίας, στην οποία ο Ευριπίδης με τη βοήθεια της ριζικής διαφορετικότητας της Μήδειας, ασκεί κριτική κατά του ελληνικού λόγου. Η μονογραφία του για την ποιητική συλλογή Απαλό σκοτάδι της Eva Runeflet, Panta rei i Mjuka mörkret, και η συλλογή δοκιμίων του με τίτλο, Here, and Here: Essays on Affirmation and Tragic Awareness, είναι μια σειρά από κριτικές αναλύσεις που προσπαθούν να εντοπίσουν τη χρήση ενός λόγου που υπερβαίνει την αυταρχικότητα του λόγου εν μέσω μιας καταφατικής και τραγικά ενήμερης ανοιχτότητας. Στις τελευταίες του θεωρητικές και λογοτεχνικές δημοσιεύσεις ο Παπαγεωργίου μελετά πώς συγκεκριμένα κείμενα μετατρέπουν τη μελαγχολία (την οποία γεννά η παράλυση του λόγου) σε ευφορία (την οποία δημιουργεί ένας λόγος χωρίς την αυταρχικότητα του λόγου), και το αντίστροφο.
Από τις εκδόσεις Σαιξπηρικόν κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του: Δημήτρης Δημητριάδης: Χώρα, σώματα, λέξεις (2020), Μοναχική ανθοφορία (2020), Ωραίες ψυχές (2019), Θανάσης Βαλτινός: Ήλοι, ελιές, λέξεις, ήλιος (2017), Κλαίρη Μιτσοτάκη: Μας παίρνει ο αέρας (2017), Αυπνία (2017), Στιγμές θέρους (2016), Ευφορία (2014).
(Πηγή: "Εκδόσεις Σαιξπηρικόν", 2023)
Ο ορισμός της ποίησης | [ Μυρτώ Χμιελέφσκι, Walkwoman ] | Περιοδικό "Χάρτης" |   | Μάρτιος 2024 |
Η λοξά ελεύθερη ηχώ του Μπέκετ | [ Samuel Beckett, Οστά της Ηχούς ] | Περιοδικό "Χάρτης" | τχ.61 | Ιανουάριος 2024 |
Ευφορική αίσθηση και διάνοια των πραγμάτων | [ Αριάδνη Καλοκύρη, Χώρα αναμονής ] | Περιοδικό "Ποιητική" | τχ.31 | Άνοιξη - Καλοκαίρι 2023 |
Η αρχέγονη πηγή του ανέφικτου | [ Maurice Blanchot, Η τρέλα της ημέρας ] | Περιοδικό "Χάρτης" | τχ.52 | Απρίλιος 2023 |
Η δεύτερη μάχαιρα | [ Peter Handke, Η δεύτερη μάχαιρα ] | Περιοδικό "Χάρτης" | τχ.40 | Απρίλιος 2022 |
Η ομορφιά της συγκρατημένης υποβλητικότητας | [ Μυρτώ Χμιελέφσκι, Ο πίσω τοίχος, ο ανεπίσημος ] | Περιοδικό "Χάρτης" | τχ.36 | Δεκέμβριος 2021 |
Μέλισσα, μέλισσα, μέλι πολύρρυτο | [ Γιώργος Αλισάνογλου, Κυψέλες ] | Περιοδικό "Χάρτης" | τχ.34 | Οκτώβριος 2021 |
Το φως ξεχύνεται κάτω απ' το νύχι | [ Vesa Lahti, Το φως ξεχύνεται κάτω απ' το νύχι ] | Περιοδικό "Χάρτης" | τχ.24 | Δεκέμβριος 2020 |
Η ανάσα της αϋπνίας | [ Emmanuel Lévinas, Πάουλ Τσέλαν, από το είναι στο άλλο ] | Περιοδικό "Χάρτης" | τχ.20 | Αύγουστος 2020 |
Αμφίδρομη πλεύση | [ Θανάσης Βαλτινός, Ανάπλους ] | Περιοδικό "Νέα Εστία" | τχ.1855 | Ιούνιος 2012 |
Ανίχνευση ζωής | [ Έλενα Πέγκα, Σφιχτές ζώνες και άλλα δέρματα ] | Περιοδικό "Νέα Εστία" | τχ.1851 | Ιανουάριος 2012 |
Ο πρώτος Βαρλάμης | [ Θανάσης Βαλτινός, Ο τελευταίος Βαρλάμης ] | Περιοδικό "Νέα Εστία" | τχ.1843 | Απρίλιος 2011 |