ΤΙΤΛΟΣ

Το Fluxus δεν χρειάζεται τίποτα
(Eric Andersen)

Το Fluxus μπορεί να είναι ο,τιδήποτε
(A. Koepke)

Το Fluxus εμπεριέχει τη σημαντικότητα της ασημαντότητας
(Ben και οι υπόλοιποι)

Το Fluxus θα ήθελε πολύ να είναι ένα αγκάθι στο κατεστημένο της τέχνης
(Ben)

Καμιά φορά πιστεύω ότι το ζεν είναι βαρετό
(Nam June Paik)

Πάντα συμβαίνει κάτι
(John Cage)

Σημαντικό: Σε περίπτωση που το Μπενάκη αναρωτηθεί "Μα τι είναι το Fluxus"; Ορίστε πώς να τους καθησυχάσετε.

Το Fluxus αποτελεί το σημαντικότερο καλλιτεχνικό κίνημα του 20ου και του 21ου αιώνα.
Το Fluxus επιχειρεί να απαξιώσει την τέχνη και δεν τα καταφέρνει.
Το Fluxus δεν είναι μια μικρή παράσταση στη συνοικία, την πόλη, τη χώρα ή τον κόσμο ολόκληρο ούτε μια σειρά εγωπαθών θεαμάτων.
Fluxus είναι να πιούμε ένα ποτήρι νερό.
Fluxus είναι να κλείσουμε τις πόρτες του θεάτρου ώστε να μην μπορεί κανείς να συμμετέχει στην παράσταση.
Fluxus είναι η έπαρση να αλλάξουν τα πάντα χωρίς να φανεί τίποτα.
Fluxus είναι η αναζήτηση της αλήθειας μέσα στο ψέμα της αλήθειας.
Το Fluxus στη μουσική έρχεται μετά τους Debussy, Varese, Spike Jones και John Cage.
Το Fluxus στο θέατρο έρχεται μετά τους Moliere, Shakespeare, Wilson.
Το Fluxus είναι μια πνευματική κατάσταση που εμφανίστηκε αφού ο John Cage είχε πραγματοποιήσει τα τέσσερα λεπτά σιγής του και ο Duchamp είχε εκθέσει ένα δημόσιο ουρητήριο σε μια γκαλερί.
Δεν του φαίνεται αλλά το Fluxus είναι πάνω από 42 ετών.
Ξεκίνησε το 1962 στο Βισμπάντεν.
Προσωπικά, περιμένω να δω πώς θα είναι το Fluxus σε 1000 χρόνια.
[...]

Εφόσον υπάρξει συζήτηση θα πω
Καλλιτέχνες αφυπνιστείτε
σας χειραγωγούν [...]

Καλλιτέχνες όσο δεν έχετε ξεκαθαρίσει για ποιον
και για τι η τέχνη
σταματήστε να κάνετε τέχνη.

(από το κείμενο του Ben Vautier)