ΒιβλίοΤα μεταλλεία της Καμάριζας στο Λαύρειο
Γιώργος Ν. Δερμάτης
Αθήνα
Ιδιωτική Έκδοση
Αριθμός Έκδοσης: 1
2006
σ. 175
Σχήμα: 29χ21
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-89251-0-6
Σημειώσεις: Συνέκδοση: Κοινότητα Αγίου Κωνσταντίνου (Καμάριζα). Πρόλογος: Νικόλαος Ζαγουρής.
Περιέχει Βιβλιογραφία
Φωτογράφηση: ΝΑΙ
Κυκλοφορεί
Τιμή: 20.39€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 25-10-2007)
Περίληψη:
Η Καμάριζα ή Άγιος Κωνσταντίνος, η αρχαία αττική Μαρώνεια, ευρίσκεται 3 χλμ. ΔΒΔ της πόλης του Λαυρίου, σε περίοπτη θέση, σε υψόμετρο 252m, στο κέντρο της ενδοχώρας της Λαυρεωτικής γης, και συνδέεται με εξαίσιες εσωτερικές διαδρομές προς το Σούνιο, Λεγραινά, Ανάβυσσο, Κερατέα, τον Θορικό και το Λαύριο· προς το άκρο της ΝΑ Αττικής, η Καμάριζα, είναι τοποθετημένη σε ένα από τα καλύτερα σημεία του σωζόμενου αττικού τοπίου, σε μια συστάδα δασωμένων λόφων.
Η Καμάριζα, για αιώνες η καρδιά των μεταλλευτικών έργων του Λαυρίου, το ασίγαστο κέντρο μιας πλουτοφόρας μεταλλευτικής δραστηριότητας στην αρχαία και νεότερη εποχή, απ' τους πρώτους βιομηχανικούς-μεταλλευτικούς οικισμούς της νεότερης Ελλάδας, αυτό το πρώην δυναμικό βιομηχανικό χωριό των μεταλλωρυχείων, εξελίσσεται, τα τελευταία χρόνια, σε ένα οικιστικό και παραθεριστικό κέντρο με σεβασμό απέναντι στα συγκριτικά του πλεονεκτήματα, το ιστορικό, μνημειακό και φυσικό του περιβάλλον. [...]
(από τον πρόλογο, Νικόλαος Ζαγουρής, πρόεδρος της κοινότητας του Αγίου Κωνσταντίνου (Καμάριζας))
Η Καμάριζα ή Άγιος Κωνσταντίνος, η αρχαία αττική Μαρώνεια, ευρίσκεται 3 χλμ. ΔΒΔ της πόλης του Λαυρίου, σε περίοπτη θέση, σε υψόμετρο 252m, στο κέντρο της ενδοχώρας της Λαυρεωτικής γης, και συνδέεται με εξαίσιες εσωτερικές διαδρομές προς το Σούνιο, Λεγραινά, Ανάβυσσο, Κερατέα, τον Θορικό και το Λαύριο· προς το άκρο της ΝΑ Αττικής, η Καμάριζα, είναι τοποθετημένη σε ένα από τα καλύτερα σημεία του σωζόμενου αττικού τοπίου, σε μια συστάδα δασωμένων λόφων.
Η Καμάριζα, για αιώνες η καρδιά των μεταλλευτικών έργων του Λαυρίου, το ασίγαστο κέντρο μιας πλουτοφόρας μεταλλευτικής δραστηριότητας στην αρχαία και νεότερη εποχή, απ' τους πρώτους βιομηχανικούς-μεταλλευτικούς οικισμούς της νεότερης Ελλάδας, αυτό το πρώην δυναμικό βιομηχανικό χωριό των μεταλλωρυχείων, εξελίσσεται, τα τελευταία χρόνια, σε ένα οικιστικό και παραθεριστικό κέντρο με σεβασμό απέναντι στα συγκριτικά του πλεονεκτήματα, το ιστορικό, μνημειακό και φυσικό του περιβάλλον. [...]
(από τον πρόλογο, Νικόλαος Ζαγουρής, πρόεδρος της κοινότητας του Αγίου Κωνσταντίνου (Καμάριζας))
