ΒιβλίοΤζουζέππε Βέρντι: Αΐντα
Giuseppe Verdi: Aida
Giuseppe Verdi: Aida
Συλλογικό έργο
Νίκος Α. Δοντάς
Μαριλένα Ζ. Κασιμάτη
Δημήτριος Βεργέτης
Παναγιώτα Κωνσταντινάκου
Σοφία Κομποτιάτη
Μετάφραση: Christine Sturmey
Αθήνα
Εθνική Λυρική Σκηνή
Αριθμός Έκδοσης: 1
2009
σ. 117
Σχήμα: 24χ17
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-98753-3-2
Γλώσσα πρωτοτύπου: ελληνικά
Εθνική Λυρική Σκηνή 26
Σημειώσεις: Βιβλίο-πρόγραμμα των παραστάσεων που ανέβηκαν στις 24, 26, 27 & 28 Μαΐου 2009 στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.
Κυκλοφορεί
Τιμή: 15.00€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 05-04-2012)
Περίληψη:
Ο συνθέτης Ο Τζουζέππε Βέρντι, ο διασημότερος συνθέτης του ιταλικού Ρομαντισμού, γεννήθηκε στο Λε Ρόνκολε της βόρειας Ιταλίας το 1813 και πέθανε στο Μιλάνο το 1901. Σπούδασε μουσική στο επαρχιακό Μπουσσέτο και στη συνέχεια στο Μιλάνο. Τα πρώτα έργα του γράφτηκαν μέσα στο επαναστατικό κλίμα της εποχής, απηχώντας ιδεολογικά τον αγώνα για την απελευθέρωση των ιταλικών κρατιδίων από τους Αυστριακούς και την ενοποίησή τους σε κυρίαρχη χώρα.
Η ενασχόληση του συνθέτη με την πολιτική τον ανέδειξε σε εθνικό σύμβολο -ως ακροστιχίδα το σύνθημα "Viva, Verdi" σήμαινε "ζήτω ο Βίκτωρ Εμμανουήλ, βασιλιάς της Ιταλίας", "Viva, Vittorio Emanuele, Re d'Italia"- και το 1861 σε μέλος του πρώτου ιταλικού κοινοβουλίου.
Σημαντικότερες όπερές του είναι: "Ναμπούκκο" (1842), "Ερνάνης" (1844), "Ριγολέττος" (1851), "Ο τροβαδούρος" (1853), "Η παραστρατημένη" (La traviata, 1853), "Η δύναμη του πεπρωμένου" (1862), "Ντον Κάρλος" (1867, 1884), "Αΐντα" (1871), "Οθέλλος" (1887) και "Φάλσταφ" (1893).
Με τη μουσική του ο Βέρντι εξέφρασε σε αισθητικό επίπεδο το πνεύμα του ώριμου ρομαντισμού και σε πολιτικό επίπεδο την επιθυμία των συμπατριωτών του να δουν την Ιταλία ελεύθερη και ενωμένη. Είχε την ευτυχία να αγαπηθεί από ένα ιδιαίτερα πλατύ κοινό και να κερδίσει εξαρχής δημοτικότητα, που παραμένει αμείωτη έως σήμερα. Στις ιστορικές, πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες του 19ου αιώνα ο Βέρντι υπήρξε ο συνθέτης που συνέβαλε στη δημιουργία εκείνης της μοναδικής στιγμής στην ιστορία της μουσικής κατά την οποία η υψηλή τέχνη έγινε ταυτόχρονα λαϊκή.
Το έργο " Αΐντα", όπερα σε τέσσερις πράξεις, είναι σε ποιητικό κείμενο του Αντόνιο Γκισλαντσόνι βασισμένο σε σενάριο του Ωγκύστ Μαριέτ. Η δράση εκτυλίσσεται στη Μέμφιδα και στις Θήβες την εποχή ισχύος των φαραώ. Η Αΐντα, κόρη του βασιλιά της Αιθιοπίας, είναι σκλάβα της Αμνέριδας, κόρης του Βασιλιά της Αιγύπτου. Και οι δύο γυναίκες αγαπούν τον Ρανταμές, αρχιστράτηγο των Αιγυπτίων, ο οποίος επιστρέφει νικητής από τον πόλεμο κατά των Αιθιόπων. Υποκύπτοντας στις πιέσεις του πατέρα της, η Αΐντα εκμαιεύει από τον ερωτευμένο Ρανταμές ένα στρατιωτικό
μυστικό. Εξοργισμένη, η Άμνερις τον κατηγορεί για προδοσία. Στη συνέχεια προσπαθεί να τον σώσει, αλλά μάταια· ο Ρανταμές καταδικάζεται από το ιερατείο να ταφεί ζωντανός σε μία υπόγεια κρύπτη. Εκεί έχει κρυφτεί η Αΐντα, επιθυμώντας να πεθάνει στο πλευρό του αγαπημένου της.
Ο συνθέτης Ο Τζουζέππε Βέρντι, ο διασημότερος συνθέτης του ιταλικού Ρομαντισμού, γεννήθηκε στο Λε Ρόνκολε της βόρειας Ιταλίας το 1813 και πέθανε στο Μιλάνο το 1901. Σπούδασε μουσική στο επαρχιακό Μπουσσέτο και στη συνέχεια στο Μιλάνο. Τα πρώτα έργα του γράφτηκαν μέσα στο επαναστατικό κλίμα της εποχής, απηχώντας ιδεολογικά τον αγώνα για την απελευθέρωση των ιταλικών κρατιδίων από τους Αυστριακούς και την ενοποίησή τους σε κυρίαρχη χώρα.
Η ενασχόληση του συνθέτη με την πολιτική τον ανέδειξε σε εθνικό σύμβολο -ως ακροστιχίδα το σύνθημα "Viva, Verdi" σήμαινε "ζήτω ο Βίκτωρ Εμμανουήλ, βασιλιάς της Ιταλίας", "Viva, Vittorio Emanuele, Re d'Italia"- και το 1861 σε μέλος του πρώτου ιταλικού κοινοβουλίου.
Σημαντικότερες όπερές του είναι: "Ναμπούκκο" (1842), "Ερνάνης" (1844), "Ριγολέττος" (1851), "Ο τροβαδούρος" (1853), "Η παραστρατημένη" (La traviata, 1853), "Η δύναμη του πεπρωμένου" (1862), "Ντον Κάρλος" (1867, 1884), "Αΐντα" (1871), "Οθέλλος" (1887) και "Φάλσταφ" (1893).
Με τη μουσική του ο Βέρντι εξέφρασε σε αισθητικό επίπεδο το πνεύμα του ώριμου ρομαντισμού και σε πολιτικό επίπεδο την επιθυμία των συμπατριωτών του να δουν την Ιταλία ελεύθερη και ενωμένη. Είχε την ευτυχία να αγαπηθεί από ένα ιδιαίτερα πλατύ κοινό και να κερδίσει εξαρχής δημοτικότητα, που παραμένει αμείωτη έως σήμερα. Στις ιστορικές, πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες του 19ου αιώνα ο Βέρντι υπήρξε ο συνθέτης που συνέβαλε στη δημιουργία εκείνης της μοναδικής στιγμής στην ιστορία της μουσικής κατά την οποία η υψηλή τέχνη έγινε ταυτόχρονα λαϊκή.
Το έργο " Αΐντα", όπερα σε τέσσερις πράξεις, είναι σε ποιητικό κείμενο του Αντόνιο Γκισλαντσόνι βασισμένο σε σενάριο του Ωγκύστ Μαριέτ. Η δράση εκτυλίσσεται στη Μέμφιδα και στις Θήβες την εποχή ισχύος των φαραώ. Η Αΐντα, κόρη του βασιλιά της Αιθιοπίας, είναι σκλάβα της Αμνέριδας, κόρης του Βασιλιά της Αιγύπτου. Και οι δύο γυναίκες αγαπούν τον Ρανταμές, αρχιστράτηγο των Αιγυπτίων, ο οποίος επιστρέφει νικητής από τον πόλεμο κατά των Αιθιόπων. Υποκύπτοντας στις πιέσεις του πατέρα της, η Αΐντα εκμαιεύει από τον ερωτευμένο Ρανταμές ένα στρατιωτικό
μυστικό. Εξοργισμένη, η Άμνερις τον κατηγορεί για προδοσία. Στη συνέχεια προσπαθεί να τον σώσει, αλλά μάταια· ο Ρανταμές καταδικάζεται από το ιερατείο να ταφεί ζωντανός σε μία υπόγεια κρύπτη. Εκεί έχει κρυφτεί η Αΐντα, επιθυμώντας να πεθάνει στο πλευρό του αγαπημένου της.
Θέματα:
