ΒιβλίοΙστορία της βυζαντινής αυτοκρατορίας
Μεγαλείο και παρακμή
Μεγαλείο και παρακμή
Charles Diehl
Μετάφραση: Ελένη Ταμπάκη
Εικονογράφηση: Παναγιώτης Αναστασόπουλος
Αθήνα
Ελευθεροτυπία
Αριθμός Έκδοσης: 2
2011
Ημερομηνία Πρώτης Έκδοσης: 2010
σ. 232
Σχήμα: 29χ22
Δέσιμο: Σκληρό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-87191-2-5
ISBN Σετ 960-87191-0-0
Γλώσσα πρωτοτύπου: γαλλικά
Τίτλος πρωτοτύπου: Histoire de l'empire byzantin
Α/Α Τόμου: 2
Αριθμός Τόμων: 2
Σημειώσεις: Διανεμήθηκε δωρεάν μαζί με την εφημερίδα "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" στις 28.2.2010. Επανακυκλοφόρησε στα περίπτερα στις 8.4.2011. Σχεδιασμός, παραγωγή: ERGO m&p Γραφικές Τέχνες ΕΠΕ.
Εικονογράφηση: ΝΑΙ
Κυκλοφορεί
Τιμή: 5.90€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 08-04-2011)
Περίληψη:
Η ιστορία της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, παρά τις εργασίες που την έχουν ξαναγράψει σχεδόν τα τελευταία πενήντα χρόνια, παραμένει πάντα αντικείμενο προκαταλήψεων.
Σε πολλούς σύγχρονούς μας φαίνεται πάντα, όπως φαινόταν και στον Μοντεσκέ και τον Γίββωνα, σαν συνέχεια και παρακμή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Στην πραγματικότητα το Βυζάντιο υπήρξε κάτι τελείως διαφορετικό. Παρόλο που ανακηρύχθηκε με τη θέλησή του κληρονόμος και συνεχιστής της Ρώμης, παρόλο που οι αυτοκράτορές του αυτοαναγορεύτηκαν βασιλείς των Ρωμαίων, παρόλο που οι φιλοδοξίες των ηγεμόνων που το κυβερνούσαν επεκτάθηκαν συχνά και στο δυτικό κόσμο και δεν απαρνήθηκαν ποτέ τα δικαιώματα που διεκδικούσαν πάνω στην αρχαία και ένδοξη πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας, στην πραγματικότητα το Βυζάντιο έγινε πολύ γρήγορα και υπήρξε αντίστοιχα μια μοναρχία της Ανατολής. Δεν πρέπει όμως καθόλου να την κρίνουμε σε σχέση με τις συντριπτικές μνήμες της Ρώμης όπως έχει ειπωθεί σωστά: "υπήρξε ένα κράτος του Μεσαίωνα που η θέση του ήταν στο ακρότατο όριο της Ευρώπης, στις παρυφές του ασιατικού βαρβαρικού κόσμου".
(από τον πρόλογο του βιβλίου)
Η ιστορία της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, παρά τις εργασίες που την έχουν ξαναγράψει σχεδόν τα τελευταία πενήντα χρόνια, παραμένει πάντα αντικείμενο προκαταλήψεων.
Σε πολλούς σύγχρονούς μας φαίνεται πάντα, όπως φαινόταν και στον Μοντεσκέ και τον Γίββωνα, σαν συνέχεια και παρακμή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Στην πραγματικότητα το Βυζάντιο υπήρξε κάτι τελείως διαφορετικό. Παρόλο που ανακηρύχθηκε με τη θέλησή του κληρονόμος και συνεχιστής της Ρώμης, παρόλο που οι αυτοκράτορές του αυτοαναγορεύτηκαν βασιλείς των Ρωμαίων, παρόλο που οι φιλοδοξίες των ηγεμόνων που το κυβερνούσαν επεκτάθηκαν συχνά και στο δυτικό κόσμο και δεν απαρνήθηκαν ποτέ τα δικαιώματα που διεκδικούσαν πάνω στην αρχαία και ένδοξη πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας, στην πραγματικότητα το Βυζάντιο έγινε πολύ γρήγορα και υπήρξε αντίστοιχα μια μοναρχία της Ανατολής. Δεν πρέπει όμως καθόλου να την κρίνουμε σε σχέση με τις συντριπτικές μνήμες της Ρώμης όπως έχει ειπωθεί σωστά: "υπήρξε ένα κράτος του Μεσαίωνα που η θέση του ήταν στο ακρότατο όριο της Ευρώπης, στις παρυφές του ασιατικού βαρβαρικού κόσμου".
(από τον πρόλογο του βιβλίου)
Κριτικές - Παρουσιάσεις:
| Σταυρούλα Παπασπύρου | Το αληθινό Βυζάντιο | "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία"/ Ένθετο "7: Τέχνες και Ζωή" | 431 | 21/2/2010 |
