ΤΙΤΛΟΣ

Στο δεύτερο αυτό τόμο του βιβλίου του "Ο στοχασμός και η πίστη", ο Βασίλης Βιτσαξής εξετάζει τις θέσεις που υιοθέτησε ο αρχαίος ελληνικός και ο ινδικός στοχασμός, αλλά και τα θρησκευτικά ρεύματα που γεννήθηκαν και αναπτύχθηκαν στους χώρους αυτούς, απέναντι στα αιώνια ερωτήματα του ανθρώπου γύρω από τη θεότητα: τη φύση ή την ουσία της, την κοσμολογική, κοσμογονική και ακόμα την ηθική της θέση μέσα στο σύμπαν. Παράλληλα, ο συγγραφέας αναφέρεται στις απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά που προσφέρει η θεία Αποκάλυψη και στη στοχαστική επεξεργασία τους από την χριστιανική, θεολογική επιστήμη.

Στο πρώτο μέρος αυτής της έρευνας ο συγγραφέας εξετάζει τη μονιστική και τη δυϊστική πρόσβαση στο πρόβλημα των σχέσεων του σύμπαντος με τη θεότητα (Ένα ή πολλά) όπως τη συνέλαβαν οι προσωκρατικοί και οι κλασικοί φιλόσοφοι στην Ελλάδα και όπως τη δίδαξαν, στα πλαίσια των έξι φιλοσοφικών συστημάτων, οι Ινδοί στοχαστές αλλά και οι δύο ιδρυτές θρησκειών του ινδικού χώρου: ο Βούδας και ο Μαχαβίρα.

Στο δεύτερο μέρος αυτής της έρευνας ο συγγραφέας εξετάζει τη μονιστική και τη δυϊστική πρόσβαση στο πρόβλημα των σχέσεων του σύμπαντος με τη θεότητα(ένα ή πολλά) όπως τη συνέλαβαν οι προσωκρατικοί και οι κλασικοί φιλόσοφοι στην Ελλάδα και όπως τη δίδαξαν, στα πλαίσια των έξι φιλοσοφικών συστημάτων, οι Ινδοί στοχαστές αλλά και οι δυο ιδρυτές θρησκειών του ινδικού χώρου: ο Βούδας και ο Μαχαβίρα.

Στο δεύτερο μέρος αυτής της έρευνας, ο συγγραφέας στρέφει την προσοχή, στη "θεολογική", όπως την αποκαλεί, πρόσβαση στο πρόβλημα που αφορά κυρίως στις, θρησκευτικής υφής, θέσεις που επέλεξε ο ελληνικός και ο ινδικός χώρος απέναντι στα ερωτήματα γύρω από τη θεότητα. Στα πλαίσια αυτής της έρευνας εξετάζονται και από τις δύο γωνίες οράσεως, την ελληνική και την ινδική, ο Πανθεϊσμός, ο Πανενθεϊσμός, ο Πολυθεϊσμός, ο Ενοθεϊσμός και η Μονοθεΐα αλλά και ακόμα, η υλιστική προσπέλαση και η Αρνησιθεΐα, σαν αναπόσπαστα τμήματα και αυτά των ιστορικών θέσεων, απέναντι σε κάθε περί Θεού ερώτημα. Το τρίτο μέρος αυτής της έρευνας είναι αφιερωμένο στη χριστιανική περί Θεού πεποίθηση (πίστη) όπως προκύπτει από τις ιερές Γραφές και όπως διαμορφώθηκε αυτή σε διδαχή από τους Πατέρες της εκκλησίας.

Στο τέταρτο και τελευταίο μέρος της έρευνάς του, ο συγγραφέας επιχειρεί μια θεώρηση της έννοιας του Θεού, όπως την έπλασε ο ανθρώπινος στοχασμός και όπως την αποκάλυψε η θεία συγκατάβαση, από την άποψη της επίδρασης που είχε αυτή στην πορεία των ανθρώπινων κοινωνιών.

Ο τόμος αυτός, και ολόκληρο το έργο, συμπληρώνεται με συγκριτικό πίνακα χρονολογιών, λεπτομερές γλωσσάριο σανσκριτικών όρων και ονομάτων και από πίνακα των πρωτογενών πηγών.