ΤΙΤΛΟΣ

Η Εστέρ Ντυφλό, καθηγήτρια στο ΜΙΤ και στην Icole d’Iconomie de Paris, θεωρείται μία από τις σημαντικότερες νέες οικονομολόγους. Το βιβλίο περιλαμβάνει τα μαθήματά της στο College de France.

Εννέα εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο, πριν φτάσουν στο πέμπτο έτος της ηλικίας τους, από αρρώστιες που είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν. Στην Ινδία, το 50% των μαθητών δεν γνωρίζουν ανάγνωση. Η Εστέρ Ντυφλό πραγματοποιεί επιτόπιες έρευνες από την Ινδία ώς το Μαλάουι και από την Κένυα ώς το Μεξικό και, εφαρμόζοντας τη μέθοδο του "δημιουργικού πειραματισμού", δίνει πειστικές απαντήσεις σε ποικίλα ερωτήματα:
Πώς οι εμβολιασμοί θα γίνουν πιο αποτελεσματικοί;
Πώς θα βελτιωθεί η σχολική διδασκαλία, όταν λείπουν οι αναγκαίες πιστώσεις;
Πώς θα εξασφαλιστεί η καλύτερη συνεργασία των εκπαιδευτικών και των νοσοκόμων;
Είναι το σύστημα των μικροπιστώσεων η θαυματουργή λύση χάρη στην οποία θα πλουτίσει ο εξαθλιωμένος αγρότης του Μπανγκλαντές;
Τα τοπικά συμβούλια, στα χωριά της Ινδίας και της Αφρικής, επιτρέπουν πράγματι στις κοινότητες να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους;
Γιατί έχουν αποτύχει οι ως τώρα ακολουθούμενες πολιτικές;

Η Ντυφλό πιστεύει ότι η υγεία και η παιδεία αποτελούν αναγκαίες προϋποθέσεις για την κοινωνική ευημερία αλλά και την ελευθερία. Αρνείται τον κυρίαρχο λόγο που καθιστά τους φτωχούς υπεύθυνους για τη φτώχεια τους, αμφισβητεί ορισμένες πλευρές του συστήματος των μικροπιστώσεων, και τάσσεται υπέρ μιας ενεργού δημόσιας παρεμβατικής πολιτικής που θα παρέχει υπηρεσίες υγείας, θα επενδύει σε δασκάλους και σε έργα υποδομής, θα καταπολεμά τη διαφθορά. Να πειραματιζόμαστε διαρκώς, για να βελτιώνουμε με απτό τρόπο τη ζωή των φτωχών: μόνο έτσι στεριώνει η δημοκρατία.