ΒιβλίοΠολιτική θεολογία
Τέσσερα κεφάλαιο γύρω από τη διδασκαλία περί κυριαρχίας
Τέσσερα κεφάλαιο γύρω από τη διδασκαλία περί κυριαρχίας
Καρλ Σμιττ
Μετάφραση: Παναγιώτης Κονδύλης
Επιμέλεια: Γιώργος Μερτίκας
Αθήνα
Κουκκίδα
2016
σ. 178
Σχήμα: 21χ14
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-9410-77-9
Γλώσσα πρωτοτύπου: γερμανικά
Τίτλος πρωτοτύπου: Politsche Teologie
Λεβιάθαν 2
Κυκλοφορεί
Τιμή: 15.90€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 05-12-2016)
Περίληψη:
Τούτη η δεύτερη έκδοση της "Πολιτικής θεολογίας" έμεινε αμετάβλητη. Σήμερα, ύστερα από δώδεκα χρόνια, μπορεί να κρίνει κανείς κατά πόσο άντεξε η μικρή τούτη πραγματεία που δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του 1922. Η αντιπαράθεση με τη φιλελεύθερη κανονιστική αντίληψη και το δικό της "κράτος δικαίου" κρατήθηκε επίσης αυτολεξεί. Μερικές συντομεύσεις έγκεινται απλώς στη διαγραφή περικοπών που καταπιάνονταν με θέματα επουσιώδη.
Στα τελευταία χρόνια προέκυψαν πολλές καινούργιες περιπτώσεις εφαρμογής της πολιτικής θεολογίας. Η «αντιπροσώπευση» από τον 15ο ως τον 19ο αι., η μοναρχία του 17ου αι., η οποία νοείται ανάλογα με τον Θεό της φιλοσοφίας του μπαρόκ, η "ουδέτερη" εξουσία του 19ου αι., "qui regne et ne gouverne pas", μέχρι τις αντιλήψεις για ένα κράτος που απλώς προβαίνει σε λήψη μέτρων και ασκεί τη διοίκηση, "qui administre et ne gouverne pas" - όλα αυτά συνιστούν παραδείγματα για τη γονιμότητα της ιδέας μιας πολιτικής θεολογίας. [...]
Τούτη η δεύτερη έκδοση της "Πολιτικής θεολογίας" έμεινε αμετάβλητη. Σήμερα, ύστερα από δώδεκα χρόνια, μπορεί να κρίνει κανείς κατά πόσο άντεξε η μικρή τούτη πραγματεία που δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του 1922. Η αντιπαράθεση με τη φιλελεύθερη κανονιστική αντίληψη και το δικό της "κράτος δικαίου" κρατήθηκε επίσης αυτολεξεί. Μερικές συντομεύσεις έγκεινται απλώς στη διαγραφή περικοπών που καταπιάνονταν με θέματα επουσιώδη.
Στα τελευταία χρόνια προέκυψαν πολλές καινούργιες περιπτώσεις εφαρμογής της πολιτικής θεολογίας. Η «αντιπροσώπευση» από τον 15ο ως τον 19ο αι., η μοναρχία του 17ου αι., η οποία νοείται ανάλογα με τον Θεό της φιλοσοφίας του μπαρόκ, η "ουδέτερη" εξουσία του 19ου αι., "qui regne et ne gouverne pas", μέχρι τις αντιλήψεις για ένα κράτος που απλώς προβαίνει σε λήψη μέτρων και ασκεί τη διοίκηση, "qui administre et ne gouverne pas" - όλα αυτά συνιστούν παραδείγματα για τη γονιμότητα της ιδέας μιας πολιτικής θεολογίας. [...]
