ΒιβλίοΒυζαντινοί και σλάβοι στην Ελλάδα
Μετά την ύστερη πρωτοβυζαντινή και την πρώιμη μεσοβυζαντινή περίοδο
Μετά την ύστερη πρωτοβυζαντινή και την πρώιμη μεσοβυζαντινή περίοδο
Παναγιώτης Α. Γιαννόπουλος
Αθήνα
Ηρόδοτος
2018
σ. 391
Σχήμα: 24χ15
ISBN: 978-960-485-226-0
Βυζαντινή Ιστορία και Πολιτισμός
Κυκλοφορεί
Τιμή: 31.80€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 05-07-2018)
Περίληψη:
Η κάθοδος και η εγκατάσταση των σλαβικών φυλών νότια του Δούναβη προκάλεσαν μακρές συζητήσεις και αποτέλεσαν το έναυσμα πολυάριθμων επιστημονικών μελετών. Εξίσου, αν μη και πλέον, πολυάριθμες είναι οι μελέτες που αφορούν την κάθοδο και την εγκατάσταση σλαβικών φύλων στην ελληνική χερσόνησο και μάλιστα στο νοτιότατο άκρο της, την Πελοπόννησο. Δυστυχώς οι σλαβικές εισβολές και ο εποικισμός των Βαλκανίων από σλαβικά φύλα εξήλθαν από το αυστηρά επιστημονικό πεδίο και κατά καιρούς είτε χρησιμοποιήθηκαν ως προπαγανδιστική αιχμή, ώστε να δικαιολογήσουν εθνικιστικές ή πολιτικές βλέψεις, είτε αποτέλεσαν (και αποτελούν ως σήμερα) το υπόβαθρο αλυτρωτικών ή επεκτατικών κινημάτων, όπως ο πανσλαβισμός, ο βουλγαρικός μεγαλοϊδεατισμός, η πρόσφατη οικειοποίηση της μακεδονικής ιστορίας από ένα αρτισύστατο βαλκανικό κράτος, κλπ. Η απόπειρα χειραγώγησης της ιστορίας δεν είναι ούτε καινοφανής ούτε πρωτότυπη. Ο Κωνσταντίνος Ζ' Πορφυρογέννητος, υποκινούμενος από αυλικούς κύκλους της ρωμαιογενούς αριστοκρατίας, κατηγορεί ως σλαβογενή τη νέα ανερχόμενη πελοποννησιακής προέλευσης οικονομική αριστοκρατία. Εξίσου υπεύθυνοι για τη χειραγώγηση της ιστορίας πρέπει να θεωρηθούν οι εκκλησιαστικοί κύκλοι.
Η κάθοδος και η εγκατάσταση των σλαβικών φυλών νότια του Δούναβη προκάλεσαν μακρές συζητήσεις και αποτέλεσαν το έναυσμα πολυάριθμων επιστημονικών μελετών. Εξίσου, αν μη και πλέον, πολυάριθμες είναι οι μελέτες που αφορούν την κάθοδο και την εγκατάσταση σλαβικών φύλων στην ελληνική χερσόνησο και μάλιστα στο νοτιότατο άκρο της, την Πελοπόννησο. Δυστυχώς οι σλαβικές εισβολές και ο εποικισμός των Βαλκανίων από σλαβικά φύλα εξήλθαν από το αυστηρά επιστημονικό πεδίο και κατά καιρούς είτε χρησιμοποιήθηκαν ως προπαγανδιστική αιχμή, ώστε να δικαιολογήσουν εθνικιστικές ή πολιτικές βλέψεις, είτε αποτέλεσαν (και αποτελούν ως σήμερα) το υπόβαθρο αλυτρωτικών ή επεκτατικών κινημάτων, όπως ο πανσλαβισμός, ο βουλγαρικός μεγαλοϊδεατισμός, η πρόσφατη οικειοποίηση της μακεδονικής ιστορίας από ένα αρτισύστατο βαλκανικό κράτος, κλπ. Η απόπειρα χειραγώγησης της ιστορίας δεν είναι ούτε καινοφανής ούτε πρωτότυπη. Ο Κωνσταντίνος Ζ' Πορφυρογέννητος, υποκινούμενος από αυλικούς κύκλους της ρωμαιογενούς αριστοκρατίας, κατηγορεί ως σλαβογενή τη νέα ανερχόμενη πελοποννησιακής προέλευσης οικονομική αριστοκρατία. Εξίσου υπεύθυνοι για τη χειραγώγηση της ιστορίας πρέπει να θεωρηθούν οι εκκλησιαστικοί κύκλοι.
