ΤΙΤΛΟΣ

Μια δασκάλα που χρειάζεται μάθημα και πέντε μαθητές... δάσκαλοι. Τι οδήγησε άραγε σ’ αυτήν την περίεργη ανταλλαγή ρόλων; Στο κείμενό της η Ευδοκία Φανερωμένου χρησιμοποιεί την ανάστροφη φαντασία, καθώς οι μαθητές είναι εκείνοι που διδάσκουν τη δασκάλα τους. Αόρατος αλλά δυναμικά παρών ο Θράσος, ένα αλλόκοτο μικροσκοπικό πλάσμα που... ανακατεύει μυαλά και πολύ το διασκεδάζει. Με μυστήριο, παιχνίδι και περιπέτεια οι μικροί αναγνώστες κατανοούν εμπειρικά το μέτρο ανάμεσα στο πολύ και το λίγο, ανακαλύπτουν το νόημα της φράσης «μέτρον άριστον» αλλά και εισάγονται στο γλωσσικό περιβάλλον διαφόρων «καταστάσεων» ευχάριστα, σχεδόν ασυναίσθητα. Σε παράλληλο επίπεδο προτείνεται η τόλμη της προσωπικής επιλογής και στάσης απέναντι στα πράγματα σε έναν οικείο τους χώρο, που αποτυπώνεται με τη σύγχρονή του μορφή, το σχολείο. Μέγα τελικό κέρδος η ενδυνάμωση του γλωσσικού τους οργάνου και η συνειδητή χρήση φράσεων, όπως το «μέτρον άριστον», που ταξιδεύουν ατόφιες από το παρελθόν έως σήμερα και μαρτυρούν την ενότητα και τη συνέχεια της ελληνικής γλώσσας.