ΒιβλίοΓενική ιστορία της Ευρώπης
Η Ευρώπη από το 1848 μέχρι σήμερα
Η Ευρώπη από το 1848 μέχρι σήμερα
Συλλογικό έργο
François - Georges Dreyfus
Roland Marx
Raymond Poidevin
Επιμέλεια: Georges Livet
Επιμέλεια: Roland Mousnier
Μετάφραση: Τ. Θεοδωρόπουλος
Μετάφραση: Π. Παπαδόπουλος
Μετάφραση: Α. Ιωαννίδου
Μετάφραση: Π. Ιωακειμίδης
Αθήνα
Εκδόσεις Παπαζήση
Αριθμός Έκδοσης: 1
1990
σ. 362
Σχήμα: 24χ17
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-02-2621-8
Γλώσσα πρωτοτύπου: γαλλικά
Α/Α Τόμου: 6
Αριθμός Τόμων: 6
Σημειώσεις: Το set των 6 τόμων διατίθεται, με μαλακό εξώφυλλο, στην τιμή των 116 ευρώ και με σκληρό εξώφυλλο στην τιμή των 138,70 ευρώ.
Περιέχει Βιβλιογραφία
Φωτογράφηση: ΝΑΙ
Κυκλοφορεί
Τιμή: 19.24€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 09-02-2007)
Περίληψη:
Ανάμεσα στο 1850 και 1914, η Ευρώπη, και ιδιαίτερα η δυτική, επεκτείνει την κυριαρχία της στον κόσμο. Την παραμονή του πολέμου, φθάνει σε πραγματικό απόγειο, διότι ο πολιτικός και οικονομικός ιμπεριαλισμός που ασκεί της επιτρέπει να κυριαρχεί στον πλανήτη με εξαίρεση τις Ηνωμένες Πολιτείες, που είναι τέκνο της, και την Ιαπωνία, στην οποία χρησιμεύει ως μοντέλο. Για να φθάσει στο απόγειο αυτό, η Ευρώπη κατάφερε να έχει, με το μέρος της πρώτης σημασίας πλεονεκτήματα. Έχει καταρχήν, ανθρώπους να εξαγάγει, αφού η δημογραφική ανάπτυξη την οποία γνωρίζει δεν της επιτρέπει να απορροφήσει το πλεόνασμα. Διαθέτει επίσης τεχνολογικά μέσα, τα οποία της εξασφαλίζουν μεγάλο προβάδισμα και συμβάλλουν στο να την πλουτίσουν, παρέχοντάς της σοβαρές χρηματικές δυνατότητες. Ασφαλής για τη δύναμή της, αναπτύσσει ένα αίσθημα ανωτερότητας το οποίο, μαζί με άλλες δυνάμεις, την ωθεί να επιχειρήσει μια σειρά αποικιακών κατακτήσεων για να ολοκληρώσει την ηγεμονία της στον κόσμο. Έχει φυσικά ανάγκη από στρατιωτικά μέσα για την επέκταση και άμυνά της, αλλά, με τον τρόπο αυτόν, συντηρεί το σκουλήκι μέσα στον καρπό, εφόσον τα εθνικιστικά ρεύματα, οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις γεννούν πολυάριθμες κρίσεις. Μία τέτοια κρίση, το 1914, θέτει απότομα τέλος σε μια απόλυτη κυριαρχία που διήρκεσε περισσότερο από μισό αιώνα. [...]
(από το κείμενο του Raymond Poidevin, "Βιβλίο Β': Η εποχή της κυριαρχίας, 1848-1914")
Ανάμεσα στο 1850 και 1914, η Ευρώπη, και ιδιαίτερα η δυτική, επεκτείνει την κυριαρχία της στον κόσμο. Την παραμονή του πολέμου, φθάνει σε πραγματικό απόγειο, διότι ο πολιτικός και οικονομικός ιμπεριαλισμός που ασκεί της επιτρέπει να κυριαρχεί στον πλανήτη με εξαίρεση τις Ηνωμένες Πολιτείες, που είναι τέκνο της, και την Ιαπωνία, στην οποία χρησιμεύει ως μοντέλο. Για να φθάσει στο απόγειο αυτό, η Ευρώπη κατάφερε να έχει, με το μέρος της πρώτης σημασίας πλεονεκτήματα. Έχει καταρχήν, ανθρώπους να εξαγάγει, αφού η δημογραφική ανάπτυξη την οποία γνωρίζει δεν της επιτρέπει να απορροφήσει το πλεόνασμα. Διαθέτει επίσης τεχνολογικά μέσα, τα οποία της εξασφαλίζουν μεγάλο προβάδισμα και συμβάλλουν στο να την πλουτίσουν, παρέχοντάς της σοβαρές χρηματικές δυνατότητες. Ασφαλής για τη δύναμή της, αναπτύσσει ένα αίσθημα ανωτερότητας το οποίο, μαζί με άλλες δυνάμεις, την ωθεί να επιχειρήσει μια σειρά αποικιακών κατακτήσεων για να ολοκληρώσει την ηγεμονία της στον κόσμο. Έχει φυσικά ανάγκη από στρατιωτικά μέσα για την επέκταση και άμυνά της, αλλά, με τον τρόπο αυτόν, συντηρεί το σκουλήκι μέσα στον καρπό, εφόσον τα εθνικιστικά ρεύματα, οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις γεννούν πολυάριθμες κρίσεις. Μία τέτοια κρίση, το 1914, θέτει απότομα τέλος σε μια απόλυτη κυριαρχία που διήρκεσε περισσότερο από μισό αιώνα. [...]
(από το κείμενο του Raymond Poidevin, "Βιβλίο Β': Η εποχή της κυριαρχίας, 1848-1914")
Θέματα:
