ΒιβλίοΗ άλλη δίκη
Τα γράμματα του Κάφκα στη Φελίτσε
Τα γράμματα του Κάφκα στη Φελίτσε
Ελίας Κανέττι
Μετάφραση: Αλέξανδρος Ίσαρης
Αθήνα
Scripta
Αριθμός Έκδοσης: 1
2002
σ. 164
Σχήμα: 21χ14
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-7909-39-8
Γλώσσα πρωτοτύπου: γερμανικά
Τίτλος πρωτοτύπου: Der andere Prozeβ - Kafkas Briefe an Felice
Πολιτισμική Θεωρία - Κριτική
Φωτογράφηση: ΝΑΙ
Εξαντλημένο
Τιμή: 10.65€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 21-01-2011)
Περίληψη:
Ο Φραντς Κάφκα γνώρισε τη βερολινέζα Φελίτσε Μπάουερ τον Αύγουστο του 1912 στο σπίτι του στενού του φίλου Μαξ Μπροντ. Η πυκνή αλληλογραφία τους διήρκεσε πέντε χρόνια και έδωσε την ευκαιρία στον Ελίας Κανέττι να γράψει μια συναρπαστική μελέτη, όπου φωτίζει άγνωστες πλευρές του συγγραφέα της Μεταμόρφωσης και του Πύργου. Ο Κάφκα και η Φελίτσε αρραβωνιάστηκαν δύο φορές, το 1914 και το 1917. Πριν από τη διάλυση του πρώτου αρραβώνα, η οικογένεια Μπάουερ έστησε ένα ιδιότυπο δικαστήριο σ' ένα ξενοδοχείο του Βερολίνου, όπου κατηγορούμενος ήταν ο Κάφκα. Ο συγγραφέας πληγώθηκε βαθύτατα από αυτό το γεγονός, και ένα μήνα μετά άρχισε να γράφει το γνωστότερο από τα έργα του τη Δίκη. Ο Κανέττι γράφει για τις αντιστοιχίες ανάμεσα στις δυο δίκες, αλλά και για το χαρακτήρα, τις αδυναμίες, τη δύναμη, τις υπεκφυγές και τη στερημένη ζωή ενός συγγραφέα, που από πολλούς θεωρείται ο μεγαλύτερος του εικοστού αιώνα.
Ο Φραντς Κάφκα γνώρισε τη βερολινέζα Φελίτσε Μπάουερ τον Αύγουστο του 1912 στο σπίτι του στενού του φίλου Μαξ Μπροντ. Η πυκνή αλληλογραφία τους διήρκεσε πέντε χρόνια και έδωσε την ευκαιρία στον Ελίας Κανέττι να γράψει μια συναρπαστική μελέτη, όπου φωτίζει άγνωστες πλευρές του συγγραφέα της Μεταμόρφωσης και του Πύργου. Ο Κάφκα και η Φελίτσε αρραβωνιάστηκαν δύο φορές, το 1914 και το 1917. Πριν από τη διάλυση του πρώτου αρραβώνα, η οικογένεια Μπάουερ έστησε ένα ιδιότυπο δικαστήριο σ' ένα ξενοδοχείο του Βερολίνου, όπου κατηγορούμενος ήταν ο Κάφκα. Ο συγγραφέας πληγώθηκε βαθύτατα από αυτό το γεγονός, και ένα μήνα μετά άρχισε να γράφει το γνωστότερο από τα έργα του τη Δίκη. Ο Κανέττι γράφει για τις αντιστοιχίες ανάμεσα στις δυο δίκες, αλλά και για το χαρακτήρα, τις αδυναμίες, τη δύναμη, τις υπεκφυγές και τη στερημένη ζωή ενός συγγραφέα, που από πολλούς θεωρείται ο μεγαλύτερος του εικοστού αιώνα.
