ΤΙΤΛΟΣ

Premio Salambó [Café Salambó de Barcelona, Fnac] 2001
The Independent Foreign Fiction Prize 2004

Όταν κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών του εμφύλιου πολέμου της Ισπανίας τα δημοκρατικά στρατεύματα υποχωρούν προς τα γαλλικά σύνορα, παίρνοντας το δρόμο της εξορίας, κάποιος παίρνει την απόφαση να εκτελέσει μια ομάδα φρανκικών κρατουμένων.
Ανάμεσά τους είναι και ο Ραφαέλ Σάντσεθ Μάθας, ιδρυτής και ιδεολόγος της Φάλλαγας, ίσως ένας από τους άμεσους υπεύθυνους του εμφύλιου σπαραγμού. Ο Σάντσεθ Μάθας δεν καταφέρνει απλώς να γλιτώσει την ομαδική εκτέλεση, αλλά, όταν ψάχνουν να τον βρουν, ένας ανώνυμος πολιτοφύλακας τον σημαδεύει με το όπλο του και την τελευταία στιγμή τού χαρίζει τη ζωή. Το καλό του άστρο τού επιτρέπει να ζήσει στο δάσος, προστατευμένος από μερικούς χωρικούς της περιοχής, αν και πάντα θα θυμάται εκείνο τον πολιτοφύλακα με το παράξενο βλέμμα που δεν τον κατέδωσε.
Ο αφηγητής αυτής της παράξενης περιπέτειας από τον πόλεμο είναι ένας νεαρός δημοσιογράφος που προσπαθεί να ανασυνθέσει το ιστορικό πλαίσιο των γεγονότων και να ξεδιαλύνει το μυστικό των αινιγματικών πρωταγωνιστών του.
Οι Στρατιώτες της Σαλαμίνας είναι ένα εκδοτικό φαινόμενο σε παγκόσμια κλίμακα. Το βιβλίο αυτό, από ένα σχετικά άσημο συγγραφέα, απέσπασε το κρατικό βραβείο μυθιστορήματος για το 2001 στην Ισπανία, έγινε το μπεστ σέλερ της δεκαετίας και χαιρετίστηκε ως η αποκάλυψη στα ισπανικά γράμματα. Σήμερα μεταφράζεται σε πολλές γλώσσες με μεγάλη επιτυχία.
Όχι άδικα: Ο Θέρκας δημιουργεί ένα λογοτεχνικό είδος συναρμόζοντας το ιστορικό μυθιστόρημα με το ρεπορτάζ, θυμίζοντας αυτό που έκανε ο Τρούμαν Καπότε με το Εν ψυχρώ.
Το βιβλίο διηγείται την ιστορία της Ισπανίας από το 1939, μια εποχή σιωπής, ήττας, αβεβαιότητας: ήρωάς του -αντι-ήρωας- είναι ένας ακροδεξιός ιδεολόγος, συνιδρυτής της Φάλαγγας, με το ποιητικό όνομα Ραφαέλ Σάντσεθ Μάθας, ο οποίος, σαν από θαύμα, γλίτωσε την εκτέλεση στην οποία τον είχαν καταδικάσει οι εχθροί του. Η ιστορία της "Διάσωσης του στρατιώτη Μάθας" είναι στην πραγματικότητα μια απόπειρα διάσωσης της συλλογικής συνείδησης κάθε λαού που γνώρισε τον εμφύλιο σπαραγμό και τη δικτατορία, μια απόπειρα θεραπείας της λήθης.