ΤΙΤΛΟΣ

[...] Η Λαογραφία, τόσο η παραδοσιακή, όσο και η σύγχρονη, η αστική, ασχολείται με όλες τις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής. Αυτές ακριβώς τις δραστηριότητες των Πατρινών παλαιότερων εποχών περιγράφουν τα κείμενα που ακολουθούν. Δεν αποτελούν ιστορικά δοκίμια, ούτε Χρονικά συγκεκριμένης εποχής. Αναφέρουν παλαιά έθιμα, χωρίς να αναζητούν την προέλευσή τους. Καταγράφουν κοινωνικά φαινόμενα, χωρίς να αποπειρώνται να τα ερμηνεύσουν. Δεν παρουσιάζονται με λογοτεχνικό περίβλημα. Τα χαρακτηρίζει η αμεσότητα της προφορικής αφήγησης. Εάν τα παρομοιάσουμε με έργα ζωγραφικής, δεν είναι τοπιογραφίες ή πορτραίτα, αλλά σκίτσα, που φιλοδοξούν να εκφράσουν παραστατικά τον καθημερινό βίο στην Πάτρα άλλων εποχών.
Ειδικότερα το Α΄ μέρος αναφέρεται σε παλιές συνήθειες και στην εξέλιξή τους. Το Β΄ μέρος επισημαίνει τα διάφορα στάδια της προσπάθειας των γυναικών της Πάτρας για τη χειραφέτησή τους. [...]
(από τον πρόλογο του συγγραφέα)