ΒιβλίοΤο παιδί του Νώε
Ερίκ - Εμανουέλ Σμιτ
Επιμέλεια: Αχιλλέας Κυριακίδης
Μετάφραση: Ιωάννα Πετρίδου
Αθήνα
Opera
Αριθμός Έκδοσης: 1
2007
σ. 132
Σχήμα: 20χ13
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-8397-17-0
Γλώσσα πρωτοτύπου: γαλλικά
Τίτλος πρωτοτύπου: L' Enfant de Noé
Κυκλοφορεί
Τιμή: 10.00€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 11-10-2007)
Περίληψη:
"Η μαμά, πάντα γυρίζει. Γιατί να μη γυρίσει και τώρα;"
"Μπορεί να την πιάσει η αστυνομία.»"
"Τι έκανε;"
"Τίποτα δεν έκανε. Είναι..."
Η κόμισσα έβγαλε έναν βαθύ αναστεναγμό που έκανε ν' αναδευτεί το μαργαριταρένιο της κολιέ. Τα μάτια της βούρκωσαν.
"Είναι... τι;" ρώτησα.
"Είναι εβραία."
"Ε, και; Όλοι εβραίοι είμαστε στην οικογένεια. Κι εγώ ακόμα."
Επειδή είχα δίκιο, με φίλησε και στα δύο μάγουλα.
"Κι εσύ, κυρία...; Εβραία είσαι κι εσύ;"
"Όχι. Εγώ είμαι Βελγίδα."
"Σαν κι εμένα."
"Ναι· σαν κι εσένα... και χριστιανή."
"Χριστιανή είναι το αντίθετο του εβραίου;"
"Το αντίθετο του εβραίου είναι ναζί."
"Τις χριστιανές δεν τις πιάνουν;"
"Όχι."
"Οπότε, καλύτερα να 'σαι χριστιανή..."
"Εξαρτάται με ποιον έχεις να κάνεις."
1942, Βέλγιο. Ο επτάχρονος Ζοζέφ είναι ο μοναχογιός μιας εβραϊκής οικογένειας που προσπαθεί να αποφύγει τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως των Ναζί. Για να τον σώσουν, τον παραδίδουν στον πατέρα Πονς, έναν ιερέα της επαρχίας -έναν "δίκαιο"-, που πασχίζει να σώσει μικρά παιδιά από τη φρίκη του Ολοκαυτώματος. Το οικοτροφείο του ιερέα που στεγάζει τον Ζοζέφ μαζί με πολλά άλλα εβραιόπουλα, μετατρέπεται σε μια πραγματική κιβωτό, καθώς ο μικρός ανακαλύπτει πως ο πατήρ Πονς, σαν νέος Νώε, επιδίδεται σε μια κρυφή δραστηριότητα που αποσκοπεί στη διάσωση ενός πολιτισμού απειλούμενου με εξαφάνιση.
Χωρίς ηθικολογίες ή σκληρές περιγραφές της απάνθρωπης μοίρας των θυμάτων του ναζισμού, ο Ερίκ-Εμανουέλ Σμιτ δημιουργεί μια ιστορία για τη φιλία, το κουράγιο, την αποδοχή της διαφορετικότητας των πολιτισμών και των θρησκειών στην πιο σκληρή στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας.
"Η μαμά, πάντα γυρίζει. Γιατί να μη γυρίσει και τώρα;"
"Μπορεί να την πιάσει η αστυνομία.»"
"Τι έκανε;"
"Τίποτα δεν έκανε. Είναι..."
Η κόμισσα έβγαλε έναν βαθύ αναστεναγμό που έκανε ν' αναδευτεί το μαργαριταρένιο της κολιέ. Τα μάτια της βούρκωσαν.
"Είναι... τι;" ρώτησα.
"Είναι εβραία."
"Ε, και; Όλοι εβραίοι είμαστε στην οικογένεια. Κι εγώ ακόμα."
Επειδή είχα δίκιο, με φίλησε και στα δύο μάγουλα.
"Κι εσύ, κυρία...; Εβραία είσαι κι εσύ;"
"Όχι. Εγώ είμαι Βελγίδα."
"Σαν κι εμένα."
"Ναι· σαν κι εσένα... και χριστιανή."
"Χριστιανή είναι το αντίθετο του εβραίου;"
"Το αντίθετο του εβραίου είναι ναζί."
"Τις χριστιανές δεν τις πιάνουν;"
"Όχι."
"Οπότε, καλύτερα να 'σαι χριστιανή..."
"Εξαρτάται με ποιον έχεις να κάνεις."
1942, Βέλγιο. Ο επτάχρονος Ζοζέφ είναι ο μοναχογιός μιας εβραϊκής οικογένειας που προσπαθεί να αποφύγει τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως των Ναζί. Για να τον σώσουν, τον παραδίδουν στον πατέρα Πονς, έναν ιερέα της επαρχίας -έναν "δίκαιο"-, που πασχίζει να σώσει μικρά παιδιά από τη φρίκη του Ολοκαυτώματος. Το οικοτροφείο του ιερέα που στεγάζει τον Ζοζέφ μαζί με πολλά άλλα εβραιόπουλα, μετατρέπεται σε μια πραγματική κιβωτό, καθώς ο μικρός ανακαλύπτει πως ο πατήρ Πονς, σαν νέος Νώε, επιδίδεται σε μια κρυφή δραστηριότητα που αποσκοπεί στη διάσωση ενός πολιτισμού απειλούμενου με εξαφάνιση.
Χωρίς ηθικολογίες ή σκληρές περιγραφές της απάνθρωπης μοίρας των θυμάτων του ναζισμού, ο Ερίκ-Εμανουέλ Σμιτ δημιουργεί μια ιστορία για τη φιλία, το κουράγιο, την αποδοχή της διαφορετικότητας των πολιτισμών και των θρησκειών στην πιο σκληρή στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας.
