ΤΙΤΛΟΣ

"Τα μυστικά της αρχαίας Ελευσίνας: τα ιερά μανιτάρια της θεάς" είναι μία κατάδυση στις μυθικές απαρχές της ευρωπαϊκής πνευματικότητας. Μέσω των Μυστηρίων, οι αρχαίοι βίωναν την εμπειρία της κοινωνίας με το θείο και έρχονταν σε επαφή με πρακτικές και νοήματα που αλλιώς έμεναν κρυφά. Η αποκάλυψη αυτών των μυστικών επέσυρε την ποινή του θανάτου.

Όλα τα Μυστήρια περιλάμβαναν μία ιερή ευχαριστία· την πόση ενός ιερού ποτού, που περιείχε ψυοχοενεργές χημικές ουσίες, οι οποίες προέρχονταν από ένα παρασιτικό μύκητα που αναπτύσσεται στο εργότιο της σίκαλης.

Αυτό συνέβαινε και στα Μυστήρια που τελούνταν επί δύο χιλιετίες στον οικισμό της Ελευσίνας δυτικά των Αθηνών και ονομάζονταν Ελευσίνια Μυστήρια. Για αιώνες, το μυστικό των Μυστηρίων παρέμενε αποκλεισμένο από την κοινή γνώση, εγκλωβισμένο στον κόσμο της αλχημείας, των απόκρυφων επιστημών και των μυστικών εταιρειών.

Στην Ελευσίνα, οι δύο δεσπόζουσες θεότητες ήταν θηλυκές -η Δήμητρα και η Περσεφόνη-, και εναλλάσσονταν στους ρόλους της μητέρας και της κόρης. Έτσι τα Μυστήρια έγιναν γνωστά ως η λατρεία των δύο θεαινών, με μία τρίτη γυναικεία μορφή να παίζει δευτερεύοντα ρόλο, την γραία Εκάτη, προστάτιδα των φαρμάκων και της μαγείας.

Η μύηση στη λατρεία των Ελευσινίων Μυστηρίων επανέφερε τις θεές στην πρωτοκαθεδρία -τουλάχιστον στη σφαίρα της Θρησκείας- και δίδασκε και στα δύο φύλα πως να ζουν εν αρμονία με το ακατανόητο φαινόμενο της συνέχειας της ζωής και του θανάτου, καθώς και με τις τρομερές δυνάμεις της άλλοτε κυρίαρχης θεάς Δήμητρας, που ήταν οι δυνάμεις της φύσης. "Τα μυστικά της αρχαίας Ελευσίνας: τα ιερά μανιτάρια της θεάς" εξερευνούν αυτά τα μυστήρια με τρόπο ευχάριστο και εύληπτο.