ΤΙΤΛΟΣ

Η Άρτεμη και ο Στέργιος εγκαταλείπονται απ’ τη μάνα τους τη Βγενιώ η οποία, ερωτευμένη κρυφά με τον κουνιάδο της τον Λάζαρο, φεύγει μαζί του για να ζήσει ό,τι δεν έζησε μέχρι τότε στη ζωή της. Ο Ακρίτας, ο πατέρας των παιδιών, βουτηγμένος στην ντροπή και στη θλίψη, αφήνει πίσω του το Στενοχώρι Σερρών και παίρνει τον δρόμο για το Τρίκορφο αρχικά, για το Όρος αργότερα. Τα δυο αδέρφια μεγαλώνουν στα χέρια της θείας Χαρίκλειας, αδερφής του Ακρίτα.

Η Άρτεμη διαπρέπει επαγγελματικά στον δικηγορικό τομέα και ο Στέργιος παρά τις δυσκολίες, τα εμπόδια και την ανάμειξή του στον κόσμο των ουσιών, διακρίνεται στον χώρο της λογοτεχνίας. Ωστόσο, το βαθύ σημάδι της εγκατάλειψης έχει αφήσει το αποτύπωμά του βαθιά στην ψυχή τους…

Ένα μυθιστόρημα για τη γενναιότητα και τη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής, για το μεγαλείο της συγχώρεσης, για τη συγκλονιστική και τη σαρωτική δύναμη του έρωτα που μπορεί να επιφέρει ή την απόλυτη ευτυχία ή την ολοκληρωτική καταστροφή...