ΒιβλίοΤο μειλίχιο τέρας
Γιατί η Δύση δεν πηγαίνει προς τα αριστερά
Γιατί η Δύση δεν πηγαίνει προς τα αριστερά
Raffaele Simone
Μετάφραση: Μιχάλης Μητσός
Αθήνα
Πόλις
Αριθμός Έκδοσης: 1
2011
σ. 183
Σχήμα: 21χ14
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-435-310-1
Γλώσσα πρωτοτύπου: ιταλικά
Τίτλος πρωτοτύπου: Il mostro mite: Perché l' Occidente non va a sinistra
Κυκλοφορεί
Τιμή: 15.00€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 30-05-2011)
Περίληψη:
Ποιες είναι οι αιτίες της βαθιάς και δραματικής κρίσης που πλήττει την ευρωπαϊκή Αριστερά; Ο Σιμόνε, ξεκινώντας από την περίπτωση της Ιταλίας και τη μακρόχρονη διακυβέρνηση αυτής της χώρας από τον Μπερλουσκόνι, επεκτείνει την ανάλυσή του σε ολόκληρη την Ευρώπη. Όσο υποχωρούν τα ιδανικά της Αριστεράς, αναπτύσσεται μια "νέα Δεξιά", η επικράτηση της οποίας διευκολύνεται από τις ραγδαίες μεταβολές που συντελούνται στις σύγχρονες κοινωνίες, καθώς και από τη διάδοση της μαζικής κουλτούρας.
Η σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη κοινωνία κυριαρχείται από ό,τι ο Τοκβίλ θα αποκαλούσε "μειλίχιο τέρας", το πολυπλόκαμο και διάχυτο μοντέλο μιας ελκυστικής κουλτούρας με χαμογελαστό πρόσωπο, που κατορθώνει να κρύβει τη σκοτεινή της όψη και υπόσχεται ικανοποίηση και ευφορία για όλους, αποκοιμίζοντας τις συνειδήσεις μέσω της κατανάλωσης και διατηρώντας τη σύγχυση ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασίωση. Πρόκειται για το ευχάριστο και ταυτόχρονα απειλητικό κι αυταρχικό πρόσωπο της νέας Δεξιάς.
Ποιες είναι οι αιτίες της βαθιάς και δραματικής κρίσης που πλήττει την ευρωπαϊκή Αριστερά; Ο Σιμόνε, ξεκινώντας από την περίπτωση της Ιταλίας και τη μακρόχρονη διακυβέρνηση αυτής της χώρας από τον Μπερλουσκόνι, επεκτείνει την ανάλυσή του σε ολόκληρη την Ευρώπη. Όσο υποχωρούν τα ιδανικά της Αριστεράς, αναπτύσσεται μια "νέα Δεξιά", η επικράτηση της οποίας διευκολύνεται από τις ραγδαίες μεταβολές που συντελούνται στις σύγχρονες κοινωνίες, καθώς και από τη διάδοση της μαζικής κουλτούρας.
Η σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη κοινωνία κυριαρχείται από ό,τι ο Τοκβίλ θα αποκαλούσε "μειλίχιο τέρας", το πολυπλόκαμο και διάχυτο μοντέλο μιας ελκυστικής κουλτούρας με χαμογελαστό πρόσωπο, που κατορθώνει να κρύβει τη σκοτεινή της όψη και υπόσχεται ικανοποίηση και ευφορία για όλους, αποκοιμίζοντας τις συνειδήσεις μέσω της κατανάλωσης και διατηρώντας τη σύγχυση ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασίωση. Πρόκειται για το ευχάριστο και ταυτόχρονα απειλητικό κι αυταρχικό πρόσωπο της νέας Δεξιάς.
Κριτικές - Παρουσιάσεις:
