ΤΙΤΛΟΣ

Η διαθεματικότητα και η ομαδοσυνεργατική διδασκαλία αποτελούν σημείο αναφοράς της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που έγινε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Ως γνωστόν η εκάστοτε εκπαιδευτική πολιτική χρησιμοποιεί έναν κατασκευασμένο Λόγο για να προωθεί τις αλλαγές. Στην τελευταία μεταρρύθμιση, ενώ η ρητορική διακήρυσσε διαθεματικό πλαίσιο με ομαδοσυνεργατική διδασκαλία στην πραγματικότητα δεν ερευνήθηκε μέχρι τώρα κατά πόσο αυτό υλοποιείται στο ελληνικό σχολείο ή αν παραμένει ένας ευσεβής πόθος. Αυτό το κενό έρχεται να καλύψει το βιβλίο αυτό.

Σκοπός του βιβλίου είναι η διερεύνηση του Λόγου αυτού και η ανάδειξη "κρυφών" πλευρών της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, όπως λειτουργεί στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, το βιβλίο στοχεύει στο να αναδυθεί έναντι του συνθηματικού λόγου η πραγματικότητα και να προβληματίσει την εκπαιδευτική κοινότητα για τον ρόλο της μέσα στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής πολιτικής.

Το βιβλίο βασίζεται σε δύο μεγάλης εμβέλειας έρευνες. Η πρώτη αφορά τη διερεύνηση όλων των ασκήσεων που υπάρχουν στα βιβλία Γλώσσας, Μαθηματικών, Φυσικής, Γεωγραφίας και Μελέτης του Περιβάλλοντος. Η δεύτερη έρευνα αφορά τις στάσεις των δασκάλων για την ομαδοσυνεργατική διδασκαλία. Μέσα από τις δύο αυτές αλληλοσυμπληρούμενες έρευνες το βιβλίο αποπειράται να σκιαγραφήσει το εκπαιδευτικό πεδίο σε σχέση με την πραγματικότητα, πέρα από τη ρητορική ή τον μύθο που κατασκευάζει η εκάστοτε πολιτική εξουσία.