Καιρός

Βερολίνο, Ιούλιος 1986. Η Καταρίνα και ο Χανς συναντιούνται τυχαία σε ένα λεωφορείο. Εκείνη είναι μία δεκαεννιάχρονη φοιτήτρια, εκείνος ένας παντρεμένος συγγραφέας γύρω στα πενήντα πέντε. Αιφνιδιάζονται από την έλξη που τους κυριεύει, κάτι αμοιβαίο και παράφορο, κάτι που σταδιακά εντείνεται μέσα από το κοινό τους ενδιαφέρον για τη μουσική και την τέχνη, κάτι που αναπόφευκτα βαθαίνει και τους δένει ακόμα περισσότερο επειδή ακριβώς η σχέση αυτή πρέπει να παραμείνει μυστική. Ώσπου εκείνη διολισθαίνει σε ένα νυχτερινό παραστράτημα, εκείνος δεν μπορεί να τη συγχωρήσει και μια επικίνδυνη ρωγμή αρχίζει να σχηματίζεται ανάμεσά τους. Με φόντο τη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας που καταρρέει και τις ριζικές αλλαγές που ακολούθησαν, η Τζέννυ Έρπενμπεκ, με τη χαρακτηριστική και διαπεραστική της γλώσσα, μιλάει για την άβυσσο της ευτυχίας, για την πορεία δύο εραστών στο μεταίχμιο αλήθειας και ψεύδους, εμμονής και βίας, μίσους και ελπίδας. Τα πάντα στη ζωή τους, την ίδια ώρα που συμβαίνουν, μεταμορφώνονται σε κάτι που έχει ήδη χαθεί. Η διαχωριστική γραμμή είναι πάντοτε μία μόνο στιγμή. Το μυθιστόρημα που πανάξια τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Booker 2024.