Ελλάδα
Ο Αλέκος Φωτιάδης (1869-1943) υπήρξε εξέχουσα προσωπικότητα του ελληνικού πολιτισμού και αθλητισμού από τα τέλη του 19ου έως τα μέσα του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου 1869 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, έζησε στη Σμύρνη και πέθανε στις 13 Ιουλίου 1943 στην Αθήνα. Ήταν πατέρας του Δημήτρη Φωτιάδη. Εκ των ιδρυτών του πολιτιστικού-αθλητικού συλλόγου "Ορφέας" στη Σμύρνη, το 1890, και πρώτος πρόεδρος του Πανιωνίου το 1898, αξίωμα στο οποίο παρέμεινε έως το 1909. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, το 1922 ήρθε στην Αθήνα, όπου έγινε γνωστός κυρίως για τα ποιήματά του. Ένα εξ αυτών που τον έκαναν αναγνωρίσιμο είναι το ποίημα "Η καμπάνα του χωριού" που συμπεριλήφθηκε στα "Νεοελληνικά Αναγνώσματα" του 1931 (επιμ. Εμμ. Τρουλλινού και Ζαχαρία Παπαντωνίου), και των μεταγενέστερων εκδόσεων.
(Πηγή: Wikipedia, ημερομηνία 27.3.2013)
Βιβλίο