Βιβλίοdo.co.mo.mo.: Πού είναι το μοντέρνο;
Συλλογικό έργο
Επιμέλεια: Παναγιώτης Τουρνικιώτης
Παναγιώτης Τουρνικιώτης
Νίκη Λοϊζίδη
Δημήτρης Φιλιππίδης
Αριστείδης Αντονάς
Φοίβη Γιαννίση
Μάρω Καρδαμίτση - Αδάμη
Βάσω Τροβά
Χρήστος Πανουσάκης
Βασίλης Κολώνας
Γιώργος Κουτούπης
Πάνος Κούρος
Ζήσης Κοτιώνης
Αντρέας Γιακουμακάτος
Γιώργος Τζιρτζιλάκης
Αθήνα
Futura
Αριθμός Έκδοσης: 1
2006
σ. 135
Σχήμα: 24χ15
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-6654-21-3
Τα τετράδια του μοντέρνου 1
Σημειώσεις: Πρόλογος: Παναγιώτης Τουρνικιώτης, συντονιστής της οργανωτικής επιτροπής do.co.mo.mo. Περιλαμβάνονται κείμενα εισηγήσεων και οργανωμένων παρεμβάσεων που έγιναν στο Βόλο τον Μάιο του 2003 στην 1η Επιστημονική Συνάντηση ελληνικού do.co.mo.mo.
Περιέχει Βιβλιογραφία
Κυκλοφορεί
Τιμή: 12.78€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 03-07-2008)
Περίληψη:
Δώδεκα αρχιτέκτονες και μία ιστορικός της τέχνης συναντήθηκαν για να διερευνήσουν τις γεωγραφικές συντεταγμένες και τα νοηματικά όρια της μοντέρνας αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα.
Το ερώτημα που τους συνδέει είναι ρητορικό και οδηγεί σε όλα συμπληρωματικά ερωτήματα για το σημείο συνάντησης του ιστορικού με το πνεύμα της προστασίας και τη σύγχρονη αρχιτεκτονική δημιουργία.
Η καλλιέργεια του προβληματισμού για την αρχιτεκτονική εκδοχή της νεωτερικότητας και τη μεταλλασσόμενη ερμηνεία της θα βοηθήσει να γνωρίσουμε καλύτερα τον 20ό αιώνα και να στηρίξουμε, στην αυτογνωσία αυτή, την αισιοδοξία μας για το αύριο.
do.co.mo.mo. διεθνής ομάδα εργασίας για την τεκμηρίωση και διατήρηση κτιρίων, τόπων και συνόλων του μοντέρνου κινήματος -το do.co.mo.mo. είναι διεθνής μη-κυβερνητικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 1990 και σήμερα έχει 46 εθνικές ομάδες- η Ελληνική ομάδα do.co.mo.mo. ιδρύθηκε το 1990.
Τα Τετράδια του Μοντέρνου είναι ένας κύκλος παρεμβάσεων που κινείται με πρωτοβουλία της Ελληνικής ομάδας dο.co.mo.mo. και έχει τοποθετήσει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τη μοντέρνα αρχιτεκτονική.
Η νεωτερικότητα των ιδεών και των αρχών που είχαν προτείνει οι αρχιτέκτονες στον μεσοπόλεμο και στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες αντανακλούσε μια συνολική προσπάθεια για να γίνει η αρχιτεκτονική φορέας μιας κοινωνικής,
κατασκευαστικής και αισθητικής σύγκλισης στην προοπτική ενός καλύτερου περιβάλλοντος για το μέλλον του ανθρώπου. Η προσπάθεια αυτή απέδωσε πολλά σημαντικά έργα, που εμπλουτίζουν τη διεθνή και την ελληνική αρχιτεκτονική κληρονομιά αλλά ανήκουν στο πιο πρόσφατο παρελθόν μας και εύκολα αγνοούνται ή παρερμηνεύονται - χρειάζονται λοιπόν την προσοχή μας, για να τα γνωρίσουμε και να τα συντηρήσουμε ανάλογα με τις αξίες και τον ιδιαίτερο τρόπο κατασκευής τους. Και ταυτοχρόνως, η μοντέρνα αρχιτεκτονική έχει ακόμη το δυναμισμό να αποτελεί ένα μεγάλο μάθημα που μπορεί να συμβάλει στη θεωρία και στην πρακτική του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, και ίσως να μεταλλαχθεί, μέσα από τη συμβολή αυτή, στην προοπτική της καλύτερης διαμόρφωσης του χτισμένου μέλλοντός μας.
Δώδεκα αρχιτέκτονες και μία ιστορικός της τέχνης συναντήθηκαν για να διερευνήσουν τις γεωγραφικές συντεταγμένες και τα νοηματικά όρια της μοντέρνας αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα.
Το ερώτημα που τους συνδέει είναι ρητορικό και οδηγεί σε όλα συμπληρωματικά ερωτήματα για το σημείο συνάντησης του ιστορικού με το πνεύμα της προστασίας και τη σύγχρονη αρχιτεκτονική δημιουργία.
Η καλλιέργεια του προβληματισμού για την αρχιτεκτονική εκδοχή της νεωτερικότητας και τη μεταλλασσόμενη ερμηνεία της θα βοηθήσει να γνωρίσουμε καλύτερα τον 20ό αιώνα και να στηρίξουμε, στην αυτογνωσία αυτή, την αισιοδοξία μας για το αύριο.
do.co.mo.mo. διεθνής ομάδα εργασίας για την τεκμηρίωση και διατήρηση κτιρίων, τόπων και συνόλων του μοντέρνου κινήματος -το do.co.mo.mo. είναι διεθνής μη-κυβερνητικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 1990 και σήμερα έχει 46 εθνικές ομάδες- η Ελληνική ομάδα do.co.mo.mo. ιδρύθηκε το 1990.
Τα Τετράδια του Μοντέρνου είναι ένας κύκλος παρεμβάσεων που κινείται με πρωτοβουλία της Ελληνικής ομάδας dο.co.mo.mo. και έχει τοποθετήσει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τη μοντέρνα αρχιτεκτονική.
Η νεωτερικότητα των ιδεών και των αρχών που είχαν προτείνει οι αρχιτέκτονες στον μεσοπόλεμο και στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες αντανακλούσε μια συνολική προσπάθεια για να γίνει η αρχιτεκτονική φορέας μιας κοινωνικής,
κατασκευαστικής και αισθητικής σύγκλισης στην προοπτική ενός καλύτερου περιβάλλοντος για το μέλλον του ανθρώπου. Η προσπάθεια αυτή απέδωσε πολλά σημαντικά έργα, που εμπλουτίζουν τη διεθνή και την ελληνική αρχιτεκτονική κληρονομιά αλλά ανήκουν στο πιο πρόσφατο παρελθόν μας και εύκολα αγνοούνται ή παρερμηνεύονται - χρειάζονται λοιπόν την προσοχή μας, για να τα γνωρίσουμε και να τα συντηρήσουμε ανάλογα με τις αξίες και τον ιδιαίτερο τρόπο κατασκευής τους. Και ταυτοχρόνως, η μοντέρνα αρχιτεκτονική έχει ακόμη το δυναμισμό να αποτελεί ένα μεγάλο μάθημα που μπορεί να συμβάλει στη θεωρία και στην πρακτική του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, και ίσως να μεταλλαχθεί, μέσα από τη συμβολή αυτή, στην προοπτική της καλύτερης διαμόρφωσης του χτισμένου μέλλοντός μας.
