ΤΙΤΛΟΣ

"Ο βασιλιάς απέθανε, ζήτω ο βασιλιάς" είχε πει στις αρχές της δεκαετίας του '50 ο Νίκος Κούνδουρος στον σκηνογράφο Τάσο ζωγράφο, όταν του ζήτησε να κάνει τα σκηνικά για τον "Δράκο". Εννοούσε ο σκηνοθέτης πως ο κινηματογράφος έπαιρνε το πάνω χέρι σε σχέση με το θέατρο και είναι αλήθεια πως στις επόμενες δυο δεκαετίες το άστρο του σινεμά έλαμψε στην Ελλάδα, παρεξηγημένο μια εποχή, ξαναπαίρνει σήμερα πια τη θέση που του πρέπει.

Από τον "Δράκο" και δώθε ο Τάσος Ζωγράφος έκανε τα σκηνικά και τα κουστούμια για τουλάχιστον 200 ταινίες και 150 θεατρικά έργα, συμμετέχοντας για ότι αφορά τις πρώτες στην εδραίωση του πάλαι ποτέ ελληνικού εμπορικού κινηματογράφου αλλά και δουλεύοντας στη συνέχεια στο πλευρό των νέων σκηνοθετών που ξανάδωσαν ζωή στις σκοτεινές αίθουσες.

Εργάστηκε σταθερά με τον Θανάση Βέγγο, έκανε τα σκηνικά για τις περισσότερες από τις ταινίες του Νίκου Ξανθόπουλου, άνοιξε δρόμους με τη "Συνοικία το όνειρο", δούλεψε με τον Κώστα Φέρη κ.ά..

Στο θέατρο ξεκίνησε πολύ νωρίτερα ως βοηθός του Γιάννη Τσαρούχη ήδη από τη δεκαετία του '40 και συνέχισε να το υπηρετεί σταθερά και μετά την αλλαγή του αιώνα.

Στο "Σκηνικό ζωής" ο αναγνώστης θα παρακολουθήσει την περιπέτεια του Τάσου Ζωγράφου στην τέχνη μέσα από δεκάδες ανέκδοτα ντοκουμέντα που φωτίζουν μια ολόκληρη εποχή και τους ανθρώπους που έζησαν και μεγαλούργησαν κατά τη διάρκειά της. Οι πρωταγωνιστές αλλά και οι χαρακτηριστικοί τύποι που δούλεψαν πίσω από τις κάμερες επιστρέφουν ολοζώντανοι για να πουν τις ιστορίες τους.

Παράλληλα ο αναγνώστης θα ζήσει ξανά τη νεώτερη ελληνική ιστορία μέσα από τα μάτια ενός από τους ανθρώπους που συνειδητά και από πολύ μικρός τάχτηκε να φυλάει Θερμοπύλες.