ΤΙΤΛΟΣ

[...] Εξίσου ποικίλα με τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα ήταν και τα αντικείμενα των σεμιναρίων της, που παρακολουθήσαμε πρώτα στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης, κι αργότερα -ορισμένοι από εμάς- στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ή στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου: από την ιστορία του Τύπου έως εκείνη της γεωγραφίας, της χαρτογραφίας, και του περιηγητισμού, και από την ιστορία του βιβλίου έως την αλληλογραφία, τις λόγιες εταιρείες, την λογοτεχνία. Μια ιστορία ζωντανών ιδεών και ανθρώπων που εμπνεύσθηκαν από αυτές, κυρίως όμως μια ιστορία των μέσων, όπου οι ιδέες διακινούνται διαρκώς και μεταλλάσσονται. Όσο κι αν διαφέρουν μεταξύ τους τα αντικείμενα μας, όλοι μας από αυτήν την αφετηρία ξεκινάμε.

Μας καθόρισε η μαθητεία κοντά σε ένα πνεύμα ανήσυχο, πάντοτε πρόθυμο να μοιραστεί και να προσφέρει αφειδώλευτα. Οι δρόμοι που ξεκίνησαν τότε μας οδήγησαν σε πολλές και διαφορετικές κατευθύνσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μετά την εμπειρία του Νεοελληνικού Ινστιτούτου δεν υπήρξε σαφές συνεκτικό πλαίσιο, θεσμικό ή άλλο, που να μας φέρνει πάλι κοντά. Υπήρξε όμως ένα "νήμα", κι αυτή είναι μια λέξη που επανέρχεται σε πολλές συμβολές αυτού του αφιερώματος. Ένα νήμα, μια εσωτερική σχέση, αδιόρατη, που παραμένει ζωντανή μετά τριάντα έτη. Πέρα από τον σεβασμό μας στο πρόσωπο της Αικατερίνης, σεβασμό που γέννησε βαθιές φιλίες, μας ενώνει η συνείδηση ότι η εργασία μας οφείλει να έχει πρωτίστως μέτρα ανεξαρτησίας και ανθρωπισμού.

Στον τόμο συμμετέχουν και ορισμένοι φίλοι που, αν και δεν πέρασαν από το Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης ή άλλα ιδρύματα στα οποία η Αικατερίνη δίδαξε, μοιράζονται μ' εμάς τα ίδια αισθήματα. Όλοι ευχαριστούμε το Διοικητικό Συμβούλιο του "Μνήμονα", που φιλοξένησε ευχαρίστως αυτή την έκδοση ως παράρτημα του περιοδικού διευκολύνοντας την υλοποίηση της ιδέας που γεννήθηκε στον χώρο του.

(από τον πρόλογο του βιβλίου)