ΒιβλίοΣταύρος Τσιώλης
Φορέας: Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Ηλίας Κανέλλης
Επιμέλεια: Θάνος Αναστόπουλος
Αθήνα
Αιγόκερως
Αριθμός Έκδοσης: 1
2006
σ. 96
Σχήμα: 26χ21
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-322-268-2
Σημειώσεις: Πρόλογος: Δέσποινα Μουζάκη. Η έκδοση πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της πλήρους αναδρομής στο έργο του Σταύρου Τσιώλη που διοργανώθηκε από το 47ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (17-26 Νοεμβρίου 2006).
Φωτογράφηση: ΝΑΙ
Κυκλοφορεί
Τιμή: 10.65€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 12-02-2010)
Περίληψη:
Έχοντας "γεννηθεί", καλλιτεχνικά, τη δεκαετία του 1960, στην "αγκαλιά" του ακμαίου, τότε, εμπορικού λεγόμενου κινηματογράφου, ο Σταύρος Τσιώλης ξάφνιασε τους πάντες όταν, το 1971, και ενώ είχες μόλις σκηνοθετήσει μια ��πό τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου ("Κατάχρησις εξουσίας"), αποσύρθηκε από τον κινηματογράφο. Για να ξαφνιάσει και πάλι-ευχάριστα αυτή τη φορά- την κινηματογραφική κοινότητα, το 1985, επιστρέφοντας με μια ταινία χαμηλών τόνων και μινιμαλιστικής κινηματογραφικής έκφρασης ("Μια τόσο μακρινή απουσία"), που ανακάλυπτε έναν προσωπικό δημιουργό σε πλήρη ωριμότητα. Έναν σκηνοθέτη που ελέγχει απόλυτα τα εκφραστικά του μέσα, αξιοποιεί και αναδεικνύει τους ηθοποιούς του, αναπτύσσει με θαυμαστή λιτότητα και καίρια αποτελεσματικότητα την αφήγησή του.
(από τον πρόλογο της Δέσποινας Μουζάκη)
Έχοντας "γεννηθεί", καλλιτεχνικά, τη δεκαετία του 1960, στην "αγκαλιά" του ακμαίου, τότε, εμπορικού λεγόμενου κινηματογράφου, ο Σταύρος Τσιώλης ξάφνιασε τους πάντες όταν, το 1971, και ενώ είχες μόλις σκηνοθετήσει μια ��πό τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου ("Κατάχρησις εξουσίας"), αποσύρθηκε από τον κινηματογράφο. Για να ξαφνιάσει και πάλι-ευχάριστα αυτή τη φορά- την κινηματογραφική κοινότητα, το 1985, επιστρέφοντας με μια ταινία χαμηλών τόνων και μινιμαλιστικής κινηματογραφικής έκφρασης ("Μια τόσο μακρινή απουσία"), που ανακάλυπτε έναν προσωπικό δημιουργό σε πλήρη ωριμότητα. Έναν σκηνοθέτη που ελέγχει απόλυτα τα εκφραστικά του μέσα, αξιοποιεί και αναδεικνύει τους ηθοποιούς του, αναπτύσσει με θαυμαστή λιτότητα και καίρια αποτελεσματικότητα την αφήγησή του.
(από τον πρόλογο της Δέσποινας Μουζάκη)
