ΤΙΤΛΟΣ

Οι ελπίδες όλων για τη διάσωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και την ελαχιστοποίηση των οικονομικών και κοινωνικών συνεπειών της κρίσης καθώς και για την, όσο το δυνατό, συντομότερη έξοδο από αυτή, εναποτίθενται στα κράτη και τις κυβερνήσεις. Αυτό σηματοδοτεί την επιστροφή στο ρεαλισμό και την κοινή λογική. Δεν πρέπει όμως να σηματοδοτήσει την επιστροφή σε παρωχημένες και αναποτελεσματικές μορφές κρατισμού.
Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση δίνει το έναυσμα και την ευκαιρία αναθεώρησης πολλών απόψεων για το οικονομικό, το χρηματοπιστωτικό και το κοινωνικό σύστημα καθώς και για την οικονομική και κοινωνική πολιτική. Στο πλαίσιο αυτό, η αναζήτηση ενός πλέον πρόσφορου μείγματος οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής και ενός πλέον πρόσφορου μείγματος συνολικής ζήτησης και συνολικής προσφοράς στην ελληνική οικονομία, με σκοπό την αποφυγή των αρνητικών επιπτώσεων της κρίσης Βραχυπρόθεσμα και τη διατήρηση, σε μακροχρόνιο ορίζοντα, των υψηλών ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης της προηγούμενης δεκαετίας, αποκτά πρωτεύουσα σημασία και επείγοντα χαρακτήρα.
Αυτή η μελέτη έχει ως κύριο στόχο να περιγράψει το νέο, υπό αναζήτηση, αναπτυξιακό πρότυπο της ελληνικής οικονομίας καθώς και τα κύρια μέσα που πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να προσεγγιστεί το πρότυπο αυτό. Οι δύο Βασικότερες επιδιώξεις είναι: (α) Πώς η ελληνική οικονομία θα γίνει πιο παραγωγική και ανταγωνιστική και (β) πώς τα πρόσθετα οφέλη θα διανεμηθούν με έναν κοινωνικά δίκαιο τρόπο. [...]

(από τον πρόλογο του βιβλίου)