ΤΙΤΛΟΣ

Οι επιπτώσεις από το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής φαίνεται να είναι καθοριστικές ακόμη και σε επίπεδο που να αφορούν στο σύνολο των παραμέτρων του αειφορικού αναπτυξιακού φαινομένου. Επιπτώσεις, λοιπόν, που αφορούν και αγγίζουν επιβαρυντικά τόσο την οικονομική αύξηση όσο και την κοινωνική πρόοδο, στο πλαίσιο μιας γενικευμένης, όσο και παγκόσμιας αναπτυξιακής ύφεσης, η οποία απέχει παρασάγγας από ζητήματα μονόπλευρης οικονομικής θεώρησης, όπως για παράδειγμα η σύγχρονη χρηματοπιστωτική κρίση. Η ρήση, σύμφωνα με την οποία η τελευταία δεν αποτελεί μη αναστρέψιμη δυσάρεστη κατάσταση, αλλά η κλιματική αλλαγή μπορεί να επιφέρει σημαντικότερα δεινά που να ξεπεράσουν τις επιπτώσεις μιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, φαίνεται να είναι αληθινή. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας λόγω της τήξης των πάγων και της αύξησης των θερμοκρασίας και της παρεπόμενης διαστολής των θαλασσίων υδάτων, η ερημοποίηση, τα ακραία καιρικά φαινόμενα, η ξηρασία, οι πλημμύρες, οι πυρκαγιές, η ηθελημένη καταστροφή των δασών στον βωμό της πρόσκαιρης και μονόπλευρης οικονομικής αύξησης και μια σειρά άλλων φυσικών φαινομένων, σε συνδυασμό με την αλόγιστη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, έχουν ήδη δημιουργήσει με τη μορφή ντόμινο μια κατάσταση με άκρως δυσάρεστες επιπτώσεις παγκοσμίως. Έτσι, σε πρώτη φάση θα πρέπει να γίνει καθολικά αποδεκτό και άμεσα υλοποιήσιμο ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια διαρκή ενεργειακή επανάσταση, με στόχο την ελαχιστοποίηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, κύριου παράγοντα που συμβάλλει στην κλιματική αλλαγή.

Γρηγόρης Ι. Τσάλτας