Βιβλίο
Συλλογικό έργο
Philippe Askenazy
Thomas Coutrot
André Orléan
Henri Sterdyniak
Μετάφραση: Σώτη Τριανταφύλλου
Αθήνα
Πόλις
Αριθμός Έκδοσης: 1
2011
σ. 64
Σχήμα: 21χ12
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-435-315-6
Γλώσσα πρωτοτύπου: γαλλικά
Τίτλος πρωτοτύπου: Manifeste d' économistes atterrés
Κυκλοφορεί
Τιμή: 8.00€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 11-03-2011)
Μανιφέστο των ανήσυχων οικονομολόγων
Κρίση και χρέη στην Ευρώπη: 10 μύθοι και 22 μέτρα που προτείνουμε για να βγούμε από το αδιέξοδο
Κρίση και χρέη στην Ευρώπη: 10 μύθοι και 22 μέτρα που προτείνουμε για να βγούμε από το αδιέξοδο
Συλλογικό έργο
Philippe Askenazy
Thomas Coutrot
André Orléan
Henri Sterdyniak
Μετάφραση: Σώτη Τριανταφύλλου
Αθήνα
Πόλις
Αριθμός Έκδοσης: 1
2011
σ. 64
Σχήμα: 21χ12
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-435-315-6
Γλώσσα πρωτοτύπου: γαλλικά
Τίτλος πρωτοτύπου: Manifeste d' économistes atterrés
Κυκλοφορεί
Τιμή: 8.00€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 11-03-2011)
Περίληψη:
Η οικονομική και χρηματοοικονομική κρίση συντάραξε τον κόσμο το 2007 και 2008, αλλά δεν φαίνεται να κλόνισε την κυριαρχία ενός τρόπου σκέψης ο οποίος διέπει και προσανατολίζει την οικονομική πολιτική που ασκείται τα τελευταία τριάντα χρόνια. Τα θεμέλια της χρηματοοικονομικής εξουσίας δεν αμφισβητήθηκαν. Αντιθέτως, τα ευρωπαϊκά κράτη, υπό την πίεση διεθνών οργανισμών και οίκων αξιολόγησης (Credit Rating Agencies, CRA), εφαρμόζουν με ανανεωμένο ζήλο προγράμματα μεταρρυθμίσεων και δομικών αναπροσαρμογών που, αποδεδειγμένα στο παρελθόν, επέτειναν την αστάθεια και τις ανισότητες. Έτσι, θα επιδεινώσουν την ευρωπαϊκή κρίση.
Μας ανησυχεί αυτή η διαπίστωση. Και θέλουμε να δημοσιοποιήσουμε τις απόψεις πολλών οικονομολόγων, που προέρχονται από ποικίλους θεωρητικούς ορίζοντες, και οι οποίοι αρνούνται να υποταχθούν στην κυριαρχία της νεοφιλελεύθερης ορθοδοξίας και κρίνουν απαραίτητη την αλλαγή του πολιτικοοικονομικού παραδείγματος στην Ευρώπη.
Η νεοφιλελεύθερη θεωρία, που βασίζεται στη σαθρή, σήμερα, υπόθεση της αποτελεσματικότητας των αγορών, πρέπει να εγκαταλειφθεί. Πρέπει να διερευνήσουμε τη δυνατότητα ύπαρξης εναλλακτικών και συγκεκριμένων προτάσεων και πολιτικών, που θα συγκρατούν την εξουσία των χρηματοοικονομικών αγορών και θα συμβάλλουν στην εναρμόνιση των ευρωπαϊκών οικονομικών και κοινωνικών συστημάτων. Τούτο προϋποθέτει την κοινή χρήση σημαντικών δημοσίων πόρων που θα προκύπτουν από μια ευρωπαϊκή φορολογική πολιτική ανακατανομής του πλούτου. Πρέπει επίσης να απελευθερωθούν τα κράτη από την πίεση των χρηματοοικονομικών αγορών. Μόνο έτσι μπορούμε να ελπίζουμε ότι το πρόταγμα της ευρωπαϊκής οικοδόμησης θα ανακτήσει τη λαϊκή και δημοκρατική νομιμοποίηση που σήμερα απουσιάζει.
Η οικονομική και χρηματοοικονομική κρίση συντάραξε τον κόσμο το 2007 και 2008, αλλά δεν φαίνεται να κλόνισε την κυριαρχία ενός τρόπου σκέψης ο οποίος διέπει και προσανατολίζει την οικονομική πολιτική που ασκείται τα τελευταία τριάντα χρόνια. Τα θεμέλια της χρηματοοικονομικής εξουσίας δεν αμφισβητήθηκαν. Αντιθέτως, τα ευρωπαϊκά κράτη, υπό την πίεση διεθνών οργανισμών και οίκων αξιολόγησης (Credit Rating Agencies, CRA), εφαρμόζουν με ανανεωμένο ζήλο προγράμματα μεταρρυθμίσεων και δομικών αναπροσαρμογών που, αποδεδειγμένα στο παρελθόν, επέτειναν την αστάθεια και τις ανισότητες. Έτσι, θα επιδεινώσουν την ευρωπαϊκή κρίση.
Μας ανησυχεί αυτή η διαπίστωση. Και θέλουμε να δημοσιοποιήσουμε τις απόψεις πολλών οικονομολόγων, που προέρχονται από ποικίλους θεωρητικούς ορίζοντες, και οι οποίοι αρνούνται να υποταχθούν στην κυριαρχία της νεοφιλελεύθερης ορθοδοξίας και κρίνουν απαραίτητη την αλλαγή του πολιτικοοικονομικού παραδείγματος στην Ευρώπη.
Η νεοφιλελεύθερη θεωρία, που βασίζεται στη σαθρή, σήμερα, υπόθεση της αποτελεσματικότητας των αγορών, πρέπει να εγκαταλειφθεί. Πρέπει να διερευνήσουμε τη δυνατότητα ύπαρξης εναλλακτικών και συγκεκριμένων προτάσεων και πολιτικών, που θα συγκρατούν την εξουσία των χρηματοοικονομικών αγορών και θα συμβάλλουν στην εναρμόνιση των ευρωπαϊκών οικονομικών και κοινωνικών συστημάτων. Τούτο προϋποθέτει την κοινή χρήση σημαντικών δημοσίων πόρων που θα προκύπτουν από μια ευρωπαϊκή φορολογική πολιτική ανακατανομής του πλούτου. Πρέπει επίσης να απελευθερωθούν τα κράτη από την πίεση των χρηματοοικονομικών αγορών. Μόνο έτσι μπορούμε να ελπίζουμε ότι το πρόταγμα της ευρωπαϊκής οικοδόμησης θα ανακτήσει τη λαϊκή και δημοκρατική νομιμοποίηση που σήμερα απουσιάζει.
Θέματα:
Κριτικές - Παρουσιάσεις:
Θανάσης Α. Βασιλείου | Εναλλακτικές απόψεις για την οικονομική κρίση | "Η Καθημερινή"/ "Ειδική Έκδοση" | 3/7/2011 | |
Τάκης Θεοδωρόπουλος | Δημοκρατία, πώς τη θέλουμε; | "Τα Νέα"/ "Βιβλιοδρόμιο" | 25/6/2011 | |
Τάσος Τσακίρογλου | Η κρίση γεννάει συγγραφείς | "Ελευθεροτυπία" | 12/6/2011 | |
Σταύρος Διοσκουρίδης | Ρουμπινί, όπως λέμε Ντοστογιέφσκι | "Lifo" | 249 | 19/5/2011 |
Τάσος Παππάς | Το στοίχημα είναι ανοιχτό | "Ελευθεροτυπία" | 17/4/2011 | |
Μανώλης Πιμπλής | Δέκα μύθοι που οδηγούν σε κραχ | "Τα Νέα"/ "Βιβλιοδρόμιο" | 2/4/2011 | |
Σταύρος Διοσκουρίδης | Το μανιφέστο της αγανάκτησης | "Lifo" | 242 | 31/3/2011 |
Γρηγόρης Μπέκος | Μανιφέστο των ανήσυχων οικονομολόγων | www.protagon.gr | 22/3/2011 |