ΒιβλίοΦιλιππούπολη
Βλάσης Βλασίδης
Δημήτρης Αλεξάκης
Φωτογράφος: Βλάσης Βλασίδης
Ευθύνη Σειράς: Γιάννης Τσεβρένης
Ευθύνη Σειράς: Βασίλης Μηνακάκης
Αθήνα
Η Καθημερινή
Αριθμός Έκδοσης: 1
2011
σ. 95
Σχήμα: 16χ16
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-475-194-5
Κοιτίδες Ελληνισμού 19
Σημειώσεις: Εισαγωγικό κείμενo: Βλάσης Βλασίδης, επίκουρος καθηγητής, Τμήμα Βαλκανικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας: "Ελληνική κοινότητα Φιλιππούπολης: Μακρά ιστορία, οικονομική ευρωστία, ζωντανή μαρτυρία". Παραγωγή: Explorer. Διανεμήθηκε δωρεάν μαζί με την εφημερίδα "Η Καθημερινή της Κυριακής" στις 6.11.2011. Χορηγός: Alpha Bank.
Περιέχει Βιβλιογραφία
Φωτογράφηση: ΝΑΙ
Κυκλοφορεί
Περίληψη:
Η Φιλιππούπολη είναι η σημαντικότερη μητρόπολη των Ελλήνων στο έδαφος του σημερινού βουλγαρικού κράτους. Πρόκειται για πόλη με μακρόχρονη και αξιόλογη παρουσία και δραστηριότητα των Ελλήνων. Παρά το πέρασμα του χρόνου, πολιτισμικά και κτηριακά ίχνη αυτής της παρουσίας εξακολουθούν να είναι και σήμερα αισθητά και διακριτά.
Η εν λόγω παρουσία και η δραστηριότητα δέχτηκαν καίρια πλήγματα μετά το 1880 από τον βουλγαρικό εθνικισμό, ο οποίος -όπως και οι υπόλοιποι εθνικισμοί στα Βαλκάνια εκείνη την εποχή- δεν άφηνε περιθώριο εκδήλωσης μιας διαφορετικής εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας.
Πάντως, σε αντίθεση με ό,τι συνέβη στις περιοχές του Πόντου, το ελληνικό στοιχείο άρχισε σταδιακά να φθίνει μετά το 1880.
Το 1906, εξαιτίας των διωγμών, πολλοί Έλληνες μετανάστευσαν εκτός Βουλγαρίας. Τελικά, το σύνολο σχεδόν του ελληνικής καταγωγής πληθυσμού έφυγε από τη Φιλιππούπολη και τη γύρω περιοχή μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, στο πλαίσιο της ανταλλαγής των πληθυσμών Ελλάδας και Βουλγαρίας, που όριζε η Συνθήκη του Νεϊγύ.
Περιέχονται τα κείμενα:
- Βλάσης Βλασίδης, "Ελληνική κοινότητα Φιλιππούπολης: Μακρά ιστορία, οικονομική ευρωστία, ζωντανή μαρτυρία"
- Η Φιλιππούπολη στο χώρο και το χρόνο
- Περιήγηση στη Φιλιππούπολη
- Στενήμαχος
- Ξενάγηση πέριξ της Φιλιππούπολης
- Ενδεικτική βιβλιογραφία
Η Φιλιππούπολη είναι η σημαντικότερη μητρόπολη των Ελλήνων στο έδαφος του σημερινού βουλγαρικού κράτους. Πρόκειται για πόλη με μακρόχρονη και αξιόλογη παρουσία και δραστηριότητα των Ελλήνων. Παρά το πέρασμα του χρόνου, πολιτισμικά και κτηριακά ίχνη αυτής της παρουσίας εξακολουθούν να είναι και σήμερα αισθητά και διακριτά.
Η εν λόγω παρουσία και η δραστηριότητα δέχτηκαν καίρια πλήγματα μετά το 1880 από τον βουλγαρικό εθνικισμό, ο οποίος -όπως και οι υπόλοιποι εθνικισμοί στα Βαλκάνια εκείνη την εποχή- δεν άφηνε περιθώριο εκδήλωσης μιας διαφορετικής εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας.
Πάντως, σε αντίθεση με ό,τι συνέβη στις περιοχές του Πόντου, το ελληνικό στοιχείο άρχισε σταδιακά να φθίνει μετά το 1880.
Το 1906, εξαιτίας των διωγμών, πολλοί Έλληνες μετανάστευσαν εκτός Βουλγαρίας. Τελικά, το σύνολο σχεδόν του ελληνικής καταγωγής πληθυσμού έφυγε από τη Φιλιππούπολη και τη γύρω περιοχή μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, στο πλαίσιο της ανταλλαγής των πληθυσμών Ελλάδας και Βουλγαρίας, που όριζε η Συνθήκη του Νεϊγύ.
Περιέχονται τα κείμενα:
- Βλάσης Βλασίδης, "Ελληνική κοινότητα Φιλιππούπολης: Μακρά ιστορία, οικονομική ευρωστία, ζωντανή μαρτυρία"
- Η Φιλιππούπολη στο χώρο και το χρόνο
- Περιήγηση στη Φιλιππούπολη
- Στενήμαχος
- Ξενάγηση πέριξ της Φιλιππούπολης
- Ενδεικτική βιβλιογραφία
