ΤΙΤΛΟΣ

Ανάμεσα στις δυο όχθες που τις χωρίζει νερό αγεφύρωτο, οι αδερφές Ραζή ζουν στη μια μεριά και ονειρεύονται την άλλη. Ευτυχισμένες οι μέρες στην Πόλη, πριν απ’ την Καταστροφή, δύσκολα τα πρώτα χρόνια όταν πέρασαν στην αντικρινή όχθη κι απ’ τη μια στιγμή στην άλλη μετατράπηκαν σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Κάπως σαν τις διηγήσεις των προγόνων μου, πρόσφυγες όλοι από την Πόλη. Στη νέα όχθη η καθεμιά ακολουθεί την πορεία της, χωρίς να πάψουν να είναι ενωμένες σαν γροθιά. Γύρω τους πλήθος απλών ανθρώπων που η ιστορική στιγμή μετατρέπει σε ήρωες, θύματα, προδότες ή όλα εναλλάξ.

Τα πράγματα είναι υπό έλεγχο -όσο ελεγχόμενες μπορεί να είναι οι εκπλήξεις που επιφυλάσσει η ζωή- όταν στη σκηνή εισβάλλει ορμητικά η Ινώ και συνδέεται ερωτικά με τον άντρα της Μέλπως Ραζή. Προσφυγάκι κι αυτή, αλλά φτωχαδάκι απ’ τα γεννοφάσκια, εξού και ριψοκίνδυνη. Απλώνει το χέρι και δρέπει. Μέσ’ απ’ τον όλεθρο ιστορικών και προσωπικών πεπρωμένων ο έρωτας της Ινώς και του Ευάγγελου μένει αλώβητος - ελπίδα για το μέλλον.