ΤΙΤΛΟΣ

Oι συγγραφείς του ανά χείρας συλλογικού τόμου εξετάζουν τις πιθανές ιδέες που έχει να προσφέρει η ψυχανάλυση στα ερωτήματα της επιστήμης. Πιο συγκεκριμένα, επιλέξαμε να επικεντρωθούμε σε ένα ψυχαναλυτικό ρεύμα σκέψης που έτυχε εχθρικής υποδοχής από το επιστημονικό κατεστημένο: τη λακανική ψυχανάλυση. Αυτό με τη σειρά του προτρέπει σε μια διττή παρέμβαση. Πρώτον, θέτει το ερώτημα της σχέσης επιστήμης και ψυχανάλυσης και κατά δεύτερον, προβάλλει το ενδεχόμενο της αναγκαίας αναδιαμόρφωσης της ίδιας της επιστήμης, ώστε να προσιδιάζει στα συγκεκριμένα προβλήματα που απορρέουν από την επισταμένη μελέτη του ασυνειδήτου ως συστατικού της ανθρώπινης υποκειμενικότητας. Με άλλα λόγια, οι συγγραφείς αυτού του τόμου εξετάζουν με κριτική ματιά, όχι μόνο τη σχέση ανάμεσα στη νεώτερη επιστήμη και την ψυχανάλυση αναφορικά με το ζήτημα του πόνου, αλλά και τον ρόλο και τη λογική της επιστημονικής πρακτικής εν γένει.