ΤΙΤΛΟΣ

VI

Γιγάντιο χέρι βγαίνοντας από βαθιά χαράδρα
Γιγάντιο τριαντάφυλλο που προσπαθεί ν' αδράξει
Γιγάντια δέντρα ολόγυμνα που θρόιζαν κοιτάζοντας
Έχοντας μάτια για κλαριά, ρίζες στριφτές για πόδια
Κι ολόγυρα μες στη σκιά χείλια που περιμένουν
Απ' την αντίθετη μεριά πόδι γιγάντιο γκρέμιζε
Του ποιητή του δημιουργού το εξοχικό καλύβι
Το πόδι ο άπληστος καιρός που τονέ κατατρέχει
Το χέρι, το τριαντάφυλλο, σύμβολα της ελπίδας
Το δέντρα είναι οι πόθοι του που' χαν για ρίζες το αίσθημα
Κι ολόγυρα μες στη σκιά τα χείλια ήταν αιδοία.

(από το ποίημα "Στο φυσικό τους μέγεθος, I-IX")