ΒιβλίοΚοινωνιολογία του κράτους
Κοινωνιολογία της ορθολογικής οργάνωσης του κράτους και των σύγχρονων πολιτικών κομμάτων και κοινοβουλίων
Κοινωνιολογία της ορθολογικής οργάνωσης του κράτους και των σύγχρονων πολιτικών κομμάτων και κοινοβουλίων
Max Weber
Μετάφραση: Μιχ. Γ. Κυπραίος
Αθήνα
Κένταυρος
1996
σ. 199
Σχήμα: 21χ14
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
Γλώσσα πρωτοτύπου: γερμανικά
Τίτλος πρωτοτύπου: Staatssoziologie: Soziologie der rationalen Staatsanstalt und der modernen politischen Parteien und Parlamente
Περιέχει Βιβλιογραφία
Κυκλοφορεί
Τιμή: 10.60€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 03-05-2004)
Περίληψη:
Υπάρχουν δύο τρόποι να κάνει κανείς την πολιτική επάγγελμά του: Ή ζει κανείς "για" την πολιτική, ή ζει "από" την πολιτική. Το ένα όμως δεν αποκλείει το άλλο. Κατά κανόνα, μάλλον κάνει κανείς και τα δύο, τουλάχιστον ιδεατά, κυρίως όμως πρακτικά. Αυτός ο οποίος ζει "για" την πολιτική, κάνει "ζωή του" την πολιτική, με τη βαθύτερη έννοια. Απολαμβάνει είτε την απλή κατοχή της εξουσίας την οποία ασκεί, ή τροφοδοτεί την εσωτερική ισορροπία του και την αυτοπεποίθησή του, με τη συνείδηση ότι η ζωή του έχει νόημα μόνον όταν υπηρετεί μιαν "υπόθεση". Με τη βαθύτερη αυτή έννοια, κάθε σοβαρός άνθρωπος ο οποίος ζει για μιαν υπόθεση, ζει και από αυτή την υπόθεση. Η διάκριση λοιπόν αναφέρεται σε μια περισσότερο ουσιαστική πλευρά του ζητήματος: στην οικονομική. Αυτός ο οποίος επιζητεί να κάνει την πολιτική μόνιμη πηγή εισοδήματος, ζει "από" την πολιτική ως επάγγελμα, ενώ εκείνος ο οποίος δεν κάνει αυτό, ζει "για" την πολιτική.
Υπάρχουν δύο τρόποι να κάνει κανείς την πολιτική επάγγελμά του: Ή ζει κανείς "για" την πολιτική, ή ζει "από" την πολιτική. Το ένα όμως δεν αποκλείει το άλλο. Κατά κανόνα, μάλλον κάνει κανείς και τα δύο, τουλάχιστον ιδεατά, κυρίως όμως πρακτικά. Αυτός ο οποίος ζει "για" την πολιτική, κάνει "ζωή του" την πολιτική, με τη βαθύτερη έννοια. Απολαμβάνει είτε την απλή κατοχή της εξουσίας την οποία ασκεί, ή τροφοδοτεί την εσωτερική ισορροπία του και την αυτοπεποίθησή του, με τη συνείδηση ότι η ζωή του έχει νόημα μόνον όταν υπηρετεί μιαν "υπόθεση". Με τη βαθύτερη αυτή έννοια, κάθε σοβαρός άνθρωπος ο οποίος ζει για μιαν υπόθεση, ζει και από αυτή την υπόθεση. Η διάκριση λοιπόν αναφέρεται σε μια περισσότερο ουσιαστική πλευρά του ζητήματος: στην οικονομική. Αυτός ο οποίος επιζητεί να κάνει την πολιτική μόνιμη πηγή εισοδήματος, ζει "από" την πολιτική ως επάγγελμα, ενώ εκείνος ο οποίος δεν κάνει αυτό, ζει "για" την πολιτική.
