ΤΙΤΛΟΣ

Σε παγκόσμια κλίμακα, η κυκλοφορία των εφημερίδων μειώνεται κατά μέσο όρο 2% κάθε χρόνο. Μπροστά σ' αυτό το γεγονός ορισμένοι αναρωτιούνται μήπως ο γραπτός τύπος αποτελεί δραστηριότητα του παρελθόντος, μέσο ενημέρωσης της βιομηχανικής εποχής το οποίο οδεύει προς εξαφάνιση. Τα εξωγενή αίτια της κρίσης αυτής είναι γνωστά. Από τη μία πλευρά η ανελέητη επίθεση των δωρεάν καθημερινών εφημερίδων. Στη Γαλλία, η εφημερίδα "20 Minutes" είναι ήδη πρώτη σε αριθμό αναγνωστών, με περισσότερους από 2 εκατομμύρια αναγνώστες την ημέρα κατά μέσο όρο, πολύ μπροστά από την -επί πληρωμή- εφημερίδα "Le Parisien" (1,7 εκατομμύρια) και μια άλλη που διανέμεται δωρεάν, τη "Metro", την οποία διαβάζουν καθημερινά 1,6 εκατομμύρια άτομα. Οι εφημερίδες αυτές απορροφούν σημαντικό κομμάτι της διαφημιστικής πίτας, από τη στιγμή που οι διαφημιζόμενοι δεν κάνουν διάκριση ανάλογα με τον αν ο αναγνώστης πληρώνει την εφημερίδα του ή όχι.
Για να αντιμετωπίσουν τον ανταγωνισμό, ορισμένες εφημερίδες προσφέρουν, έναντι μιας μικρής αύξησης στην τιμή, DVD, κόμικς, CD βιβλία, άτλαντες, εγκυκλοπαίδειες κ.λπ. [...]
Το άλλο εξωγενές αίτιο είναι βέβαια το διαδίκτυο, του οποίου η εκπληκτική εξάπλωση συνεχίζεται. Μόνο κατά το πρώτο τρίμηνο του 2004 δημιουργήθηκαν περισσότερες απο΄4,7 εκατομμύρια νέες διευθύνσεις στο διαδίκτυο. Σήμερα υπάρχουν περίπου 70 εκατομμύρια ηλεκτρονικές διευθύνσεις σ' όλο τον κόσμο, ενώ οι χρήστες του διαδικτύου ξεπερνούν τα 700 εκατομμύρια. [...]

(από την εισαγωγή του Ignacio Ramonet, διευθυντή της Le Monde diplomatique)


Περιέχονται τα κείμενα:
- Edgar Roskis, "Πολλά στερεότυπα, λίγες εικόνες"
- Christian Caujolle, "Ο φωτορεπόρτερ της διπλανής πόρτας"
- Jacques Bouveresse, "Η απουσία κριτικής από τους διανοούμενους"
- Eric Klinenberg, "Οι συνέπειες της συνεχούς τηλεοπτικής κάλυψης"
- Marie Benilde, "Στη Γαλλία, μια οικογενειακή υπόθεση"
- Marie Benilde, "Η τιμή των δωρεάν εφημερίδων"
- Eric Klinenberg, "Οι δέκα βαρόνοι των μέσων ενημέρωσης στην Αμερική"
- Pierre Musso, "Οι προσπάθειες του Μπερλουσκόνι να ιδιωτικοποιήσει τη RAI"
- Lionel Okas, ""Κληρωτοί" της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης"
- Gilles Balbastre, Pierre Rimbert, "Το μαντρόσκυλο της εξουσίας"
- Serge Halimi, "Ελευθερία του Τύπου, λογοκρισία του χρήματος"
- Ramonet Ignacio, "Η νέα τάξη του παγκόσμιου Ιστού"
- Francis Pisani, "Η φρενίτιδα των "blogs""
- Pierre Lazuly, "Ο κόσμος σύμφωνα με το Google"
- Dan Schiller, "Τηλεπικοινωνίες, τα σκαμπανεβάσματα μιας επανάστασης"
- Dan Schiller, "Ιδιωτικό, παγκόσμιο, διαταξικό και κινητό"
- Ramonet Ignacio, "Η πέμπτη εξουσία"
- Maurice Lemoine, "Βενεζουέλα: Τα εργαστήρια του ψέματος."
- Serge Halimi, "Όταν ο αμερικανικός Τύπος ήταν ακόμα ζωντανός"
- Eric Klinenberg, "Λαϊκό κίνημα εναντίον ομίλων"
- Henri Maler, "Αντιμέτωποι με την τάξη των μέσων ενημέρωσης"
- Serge Halimi, "Παρατεταμένη σιωπή"