ΤΙΤΛΟΣ

«Η ονομασία “υπαρξιακή ψυχοθεραπεία” δεν επιδέχεται πολύ λακωνικό ορισμό, γιατί ο υπαρξιακός προσανατολισμός δεν στηρίζεται σε θεμέλια εμπειρικά αλλά βαθιά διαισθητικά. Θα ξεκινήσω δίνοντας έναν επίσημο ορισμό και στη συνέχεια, σε όλη την έκταση του βιβλίου, θα παρουσιάζω δεδομένα που θα διευκρινίζουν τον ορισμό αυτό : Η υπαρξιακή ψυχοθεραπεία είναι μια δυναμική θεραπευτική προσέγγιση που καταπιάνεται με ανησυχίες, οι οποίες έχουν τις ρίζες τους στην ύπαρξη του ανθρώπου. [...] Οι παρεκβάσεις μου προς τη Φιλοσοφία θα είναι σύντομες και χρηστικές· θα περιοριστώ σε τομείς που μπορούν να αξιοποιηθούν κλινικά. Δεν θα έχει άδικο κάποιος που ασχολείται επαγγελματικά με τη Φιλοσοφία, αν με θεωρήσει πειρατή που αρπάζει μόνο τα πετράδια κι αφήνει πίσω του τα περίτεχνα και πολύτιμα δεσίματά τους. [...] πολύ συχνά σε ολόκληρο το βιβλίο θα ακούγονται οι φωνές των Ντοστογιέφσκι, Τολστόι, Κάφκα, Σάρτρ, Καμύ και πολλών άλλων αναγνωρισμένων δασκάλων. Η σπουδαία λογοτεχνία επιβιώνει, γιατί από την ψυχή του αναγνώστη ξεπηδά κάτι που ασπάζεται την αλήθεια της, όπως επισήμανε ο Φρόυντ αναλύοντας τον Οιδίποδα Τύραννο».