Ελλάδα
Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης υπήρξε δευτερότοκος γιος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και της Αικατερίνης το γένος Καρούσου, και γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1805, όπου είχε καταφύγει ο πατέρας του μετά τον άγριο διωγμό από τους Τούρκους στην Πελοπόννησο.
Ο Γενναίος στερήθηκε παντελώς ακόμη και της στοιχειώδους σχολικής μόρφωσης, αλλά η μακροχρόνια πείρα δίπλα στον πατέρα του, διαμόρφωσε θετικά το χαρακτήρα του και την προσωπικότητά του.
Στα τέλη του Μαρτίου του 1821 ήρθε στην Πελοπόννησο μαζί με το μεγαλύτερο αδελφό του Πάνο και αμέσως τέθηκε στις διαταγές του πατέρα του, λαμβάνοντας μέρος στις πρώτες μάχες του αγώνα, όπου και απέδειξε απαράμμιλο θάρρος.
Το τιμητικό προσωνύμιο Γενναίος, του το έδωσαν οι συμπολεμιστές του, όταν ο μικρόσωμος αλλά και μικρός στην ηλικία Ιωάννης αιχμαλώτισε μαζί με ένα Έλληνα συμπολεμιστή του, έναν γιγαντόσωμο Άραβα, έξω από τα τείχη της Τρίπολης, και εν συνεχεία τον πήγε δεμένο στο στρατόπεδό του. Είχε παράτολμο θάρρος και μεγάλη κλίση στον κίνδυνο της μάχης.
Πρωταγωνίστησε και επέδειξε μεγάλη γενναιότητα καθώς και ηγετικές ικανότητες στη διάρκεια της επαναστάσεως του 1821. Υπηρέτησε πιστά τόσον τον Καποδίστρια όσο και τον Όθωνα και έλαβε ενεργό μέρος στην πολιτική ζωή του τόπου. Ο Όθωνας στην πιο κρίσιμη στιγμή της βασιλείας του τον διόρισε πρωθυπουργό στις 27 Μαΐου 1862.
Το 1866 τιμήθηκε από τον Αυτοκράτορα της Ρωσίας Αλέξανδρο με τον μεγαλόσταυρο της Αγίας Άννης.
Πέθανε στις 23 Μαΐου του 1868 από ανίατη ασθένεια.
Βιβλίο