Βιβλίο
Simon Critchley
Μετάφραση: Γιάννης Ε. Ανδρέου
Αθήνα
Εκδόσεις Πατάκη
Αριθμός Έκδοσης: 1
2009
σ. 518
Σχήμα: 20χ13
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-16-3188-2
Γλώσσα πρωτοτύπου: αγγλικά
Τίτλος πρωτοτύπου: The Book of Dead Philosophers
Φιλοσοφία
Περιέχει Βιβλιογραφία
Κυκλοφορεί
Τιμή: 22.93€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 02-03-2012)
Το βιβλίο των νεκρών φιλοσόφων
Simon Critchley
Μετάφραση: Γιάννης Ε. Ανδρέου
Αθήνα
Εκδόσεις Πατάκη
Αριθμός Έκδοσης: 1
2009
σ. 518
Σχήμα: 20χ13
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-16-3188-2
Γλώσσα πρωτοτύπου: αγγλικά
Τίτλος πρωτοτύπου: The Book of Dead Philosophers
Φιλοσοφία
Περιέχει Βιβλιογραφία
Κυκλοφορεί
Τιμή: 22.93€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 02-03-2012)
Περίληψη:
"Τον θάνατο; Δεν τον σκέφτοµαι".
Αν αληθεύει αυτό το σχόλιο που αποδίδεται στον Ζαν-Πολ Σαρτρ, τότε εκείνος κατείχε σπάνια θέση µεταξύ των φιλοσόφων: ελάχιστοι ήταν εκείνοι που δε βασανίζονταν από ιδέες του θανάτου.
Στο βιβλίο αυτό, που καλύπτει ευρύτατο πεδίο και προσφέρει αµέτρητα ερεθίσµατα, ο Σάιµον Κρίτσλεϋ υποστηρίζει ότι το ερώτηµα τι συνιστά "καλό θάνατο" βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο της φιλοσοφίας, από την αρχαιότητα ως σήµερα. Αλλά, τι µαθήµατα µπορούµε να αντλήσουµε από τον θάνατο των ίδιων των φιλοσόφων; Από τις 190 περιπτώσεις που εξιστορούνται εδώ, πολλοί πέθαναν µε τρόπο αλλόκοτο, και υπάρχουν άφθονα περιστατικά αλλοφροσύνης, φονικά, αυτοκτονίες, πάθη µε τη σοβαρή (αλλά και µε τη φαιδρή) έννοια. Ο Ηράκλειτος πέθανε από ασφυξία σκεπασµένος µε κοπριά· ο Αριστοτέλης αυτοκτόνησε µε ακόνιτο· ο Εµπεδοκλής όρµησε εθελούσια στον κρατήρα της Αίτνας για να γίνει θεός· ο Χέγκελ, πεθαίνοντας, είπε: "Ένας µόνο µε καταλάβαινε στη ζωή µου... Κι ούτε κι αυτός µε κατάλαβε"· ο Τζέρεµυ Μπένθαµ ζήτησε να τον ταριχεύσουν - σήµερα εκτίθεται σε κοινή θέα στο University College London· o Νίτσε έπαθε νευρικό κλονισµό στο Τορίνο και βυθίστηκε στην τρέλα...
Με αναφορές που εκτείνονται από τα αυτοσαρκαστικά επιθανάτια χαϊκού των δασκάλων του Ζεν ως τα τελευταία λόγια αγίων της χριστιανοσύνης και σοφών της εποχής µας, το "Βιβλίο των νεκρών φιλοσόφων" είναι ένα στοχαστικό και απολαυστικό βιβλίο. Όπως δείχνει ο Κρίτσλεϋ, όταν µελετάµε τι είπαν οι µεγάλοι στοχαστές για τον θάνατο, ανανεώνεται η πίστη µας στη ζωή και καταλήγουµε να εξετάζουµε το νόηµα της ευτυχίας· το κατά πόσο είναι εφικτή, κατά πόσο µπορεί να έχει διάρκεια. Μαθαίνοντας πώς να πεθαίνουµε, µαθαίνουµε πώς να ζούµε.
"Ίσως παραξενευτείτε, αλλά στις φαινοµενικά µακάβριες σελίδες που ακολουθούν µε απασχολεί διαρκώς η ευτυχία, το νόηµά της και το πώς µπορεί να γίνει εφικτή..."
(από την εισαγωγή του συγγραφέα)
"Τον θάνατο; Δεν τον σκέφτοµαι".
Αν αληθεύει αυτό το σχόλιο που αποδίδεται στον Ζαν-Πολ Σαρτρ, τότε εκείνος κατείχε σπάνια θέση µεταξύ των φιλοσόφων: ελάχιστοι ήταν εκείνοι που δε βασανίζονταν από ιδέες του θανάτου.
Στο βιβλίο αυτό, που καλύπτει ευρύτατο πεδίο και προσφέρει αµέτρητα ερεθίσµατα, ο Σάιµον Κρίτσλεϋ υποστηρίζει ότι το ερώτηµα τι συνιστά "καλό θάνατο" βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο της φιλοσοφίας, από την αρχαιότητα ως σήµερα. Αλλά, τι µαθήµατα µπορούµε να αντλήσουµε από τον θάνατο των ίδιων των φιλοσόφων; Από τις 190 περιπτώσεις που εξιστορούνται εδώ, πολλοί πέθαναν µε τρόπο αλλόκοτο, και υπάρχουν άφθονα περιστατικά αλλοφροσύνης, φονικά, αυτοκτονίες, πάθη µε τη σοβαρή (αλλά και µε τη φαιδρή) έννοια. Ο Ηράκλειτος πέθανε από ασφυξία σκεπασµένος µε κοπριά· ο Αριστοτέλης αυτοκτόνησε µε ακόνιτο· ο Εµπεδοκλής όρµησε εθελούσια στον κρατήρα της Αίτνας για να γίνει θεός· ο Χέγκελ, πεθαίνοντας, είπε: "Ένας µόνο µε καταλάβαινε στη ζωή µου... Κι ούτε κι αυτός µε κατάλαβε"· ο Τζέρεµυ Μπένθαµ ζήτησε να τον ταριχεύσουν - σήµερα εκτίθεται σε κοινή θέα στο University College London· o Νίτσε έπαθε νευρικό κλονισµό στο Τορίνο και βυθίστηκε στην τρέλα...
Με αναφορές που εκτείνονται από τα αυτοσαρκαστικά επιθανάτια χαϊκού των δασκάλων του Ζεν ως τα τελευταία λόγια αγίων της χριστιανοσύνης και σοφών της εποχής µας, το "Βιβλίο των νεκρών φιλοσόφων" είναι ένα στοχαστικό και απολαυστικό βιβλίο. Όπως δείχνει ο Κρίτσλεϋ, όταν µελετάµε τι είπαν οι µεγάλοι στοχαστές για τον θάνατο, ανανεώνεται η πίστη µας στη ζωή και καταλήγουµε να εξετάζουµε το νόηµα της ευτυχίας· το κατά πόσο είναι εφικτή, κατά πόσο µπορεί να έχει διάρκεια. Μαθαίνοντας πώς να πεθαίνουµε, µαθαίνουµε πώς να ζούµε.
"Ίσως παραξενευτείτε, αλλά στις φαινοµενικά µακάβριες σελίδες που ακολουθούν µε απασχολεί διαρκώς η ευτυχία, το νόηµά της και το πώς µπορεί να γίνει εφικτή..."
(από την εισαγωγή του συγγραφέα)
Κριτικές - Παρουσιάσεις:
Άλκης Γούναρης | Philosophy for the masses | www.bookpress.gr | 20/11/2010 | |
Φαίη Βασιλειάδου | Το βιβλίο των νεκρών φιλοσόφων | Περιοδικό "Κριτικά" | 1 | Δεκέμβριος 2009 |
Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης | Το βιβλίο των νεκρών φιλοσόφων | "Το Ποντίκι"/ "Βιβλιοπόντικας" | 12 | 15/10/2009 |
Μυρτώ Τσελέντη | Το αστείο ξορκίζει τη μαυρίλα | "Ο Κόσμος του Επενδυτή"/ Ένθετο "Culture" | 19/9/2009 | |
Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης | Το βιβλίο των νεκρών φιλοσόφων | "Το Ποντίκι" | 3/9/2009 | |
Λευτέρης Καλοσπύρος | Ο κύκλος των χαμένων φιλοσόφων | Περιοδικό "Διαβάζω" | 499 | Σεπτέμβριος 2009 |
Δημοσθένης Κούρτοβικ | Φιλοσοφικό θανατόραμα. Ένας οδηγός για το ευ θνήσκειν | "Τα Νέα"/ "Βιβλιοδρόμιο" | 29/8/2009 | |
Λαμπρίνα Α. Μαραγκού | Το βιβλίο των νεκρών φιλοσόφων | www.critique.gr | 21/7/2009 | |
Τίνα Μανδηλαρά | Θεωρία να φύγουμε | "Πρώτο Θέμα" | 5/7/2009 |