ΤΙΤΛΟΣ

Μια αληθινή, συγκλονιστική ιστορία: H κρυφή ζωή ενός νεαρού Αμερικανού που μεγάλωσε με πατέρα τρομοκράτη.

Ο Ζακ Εμπραχίμ ήταν μόλις εφτά χρονών όταν στις 5 Νοεμβρίου 1990 ο πατέρας του, ο Ελ-Σέιντ Νοσέρ, πυροβόλησε και σκότωσε τον αρχηγό του Συνδέσμου Εβραϊκής Άμυνας. Όσο ήταν στη φυλακή ο Νοσέρ βοήθησε στον σχεδιασμό του τρομοκρατικού χτυπήματος στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου το 1993. Σ’ ένα από τα διαβόητα διαγγέλματά του ο Οσάμα Μπιν Λάντεν προέτρεπε τον κόσμο: "Μην ξεχνάτε τον Ελ-Σέιντ Νοσέρ".

Το μόνο που έμαθε στα παιδικά του χρόνια ο Εμπραχίμ ήταν να ζει κυνηγημένος εξαιτίας της τρομοκρατίας. Μετά τη φυλάκιση του πατέρα του η οικογένειά του, αναγκάστηκε να αλλάξει τόπο κατοικίας περισσότερο από είκοσι φορές. Παρόλο που ο εξτρεμιστής Νοσέρ διακήρυττε τις φανατισμένες πεποιθήσεις του, οι ιδέες του δεν εισχώρησαν στο μυαλό του φοβισμένου παιδιού. Όσο μεγάλωνε ο Εμπραχίμ τόσο κατανοούσε τις αβυσσαλέες συνέπειες των πράξεων του πατέρα του και αποφάσισε να αφιερώσει τη ζωή του στην προώθηση της ειρήνης.

Το βιβλίο "Γιος τρομοκράτη" είναι η ιστορία ενός παιδιού που γαλουχήθηκε στoν δογματισμό και στο μίσος -και αναμενόταν να βαδίσει στα χνάρια του πατέρα του- και του άντρα που επέλεξε ένα διαφορετικό μονοπάτι.

"Υπάρχει λόγος για τον οποίο το δολοφονικό μίσος όχι απλά πρέπει να διδάσκεται, αλλά να εμφυτεύεται με τη βία.

Δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο. Είναι ένα ψέμα. Είναι ένα ψέμα που λέγεται ξανά και ξανά - συχνά σε ανθρώπους που δεν έχουν πόρους και πρόσβαση σε εναλλακτικές απόψεις για τον κόσμο. Είναι ένα ψέμα που πίστεψε ο πατέρας μου και το οποίο ήλπιζε να μεταλαμπαδεύσει και σ’ εμένα.

Πέρασα τη ζωή μου προσπαθώντας να καταλάβω τι οδήγησε τον πατέρα μου στην τρομοκρατία και παλεύοντας με την επίγνωση ότι έχω το αίμα του στις φλέβες μου. Λέγοντας την ιστορία μου, η πρόθεσή μου είναι να κάνω κάτι ελπιδοφόρο και διδακτικό: Να προσφέρω το πορτρέτο ενός παιδιού το οποίο μεγάλωσε στην κόλαση του φανατισμού και ωστόσο ενστερνίστηκε τη μη βία. Δεν μπορώ να πω μεγάλα λόγια για τον εαυτό μου, όμως η ζωή όλων μας έχει ένα τίτλο, και ο τίτλος της δικής μου έως τώρα είναι αυτός: Κάθε άνθρωπος έχει επιλογή".