Τέφφυ (1872-1952). (Ψευδώνυμο τής Ναντιέζντα Μπουτσίνσκαγια Λοχβίτσκαγια). Γεννήθηκε στην επαρχία Βολίνσκαγια από αριστοκρατική οικογένεια. Συνεργάστηκε με πολλά έντυπα, γράφοντας ποιήματα, χιουμοριστικά διηγήματα και χρονογραφήματα που είχαν μεγάλη απήχηση. Υπήρξε μόνιμη συνεργάτρια του περιοδικού "Σατιρικόν", που εξέδιδε ο Αρκάντι Αβιέρτσενκο. Έγραψε επίσης κριτικές και θεατρικά έργα. Δεν συμφωνούσε με την Οκτωβριανή Επανάσταση, κι έτσι το 1920 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, οπού συνέχισε να συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά των Ρώσων εμιγκρέδων. Στα χρονογραφήματα της έγραφε για το ποσό στερούνταν προοπτικής ή ζωή και ή δημιουργία των συμπατριωτών της μακριά από την πατρίδα τους. Τις δεκαετίες του '20 και του '30 ή Τέφφυ ήταν μια από τις πιο δημοφιλείς συγγραφείς μεταξύ των Ρώσων αυτοεξόριστων. Στα έργα της το αστείο περιπλέκεται με το δραματικό. Έγραφε για τους κουρασμένους, γερασμένους, μοναχικούς ανθρώπους, για αξιωματικούς πού είχαν γίνει οδηγοί ταξί, για γκριζομάλληδες ανθρώπους πού είχαν γίνει "παιδιά για όλες τις δουλειές" σε μπακάλικα κι άλλου. Τα βιβλία της "Η μαύρη Ίριδα" (1921) καί "Έτσι ζούσαμε" (1922), τα οποία εκδόθηκαν στη Στοκχόλμη, αποκαλύπτουν όχι μόνο το είρωνικό-σατιρικό ταλέντο της άλλα και το εσωτερικό της δράμα. Εξέδωσε, συνολικά, γύρω στα 30 βιβλία -τα μισά απ' αυτά μετά το 1920. Η Τέφφυ δεν κράτησε ποτέ αρνητική στάση προς τη Σοβιετική Ένωση, ωστόσο δεν επέστρεψε ποτέ. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της τα πέρασε πάμφτωχη και απομονωμένη.
Βιβλίο