ΒιβλίοΠαιχνίδια στην πόλη
Συλλογικό έργο
Άννα Κανάκη
Ελένη Καραγιώργη
Πώλα Καραντάνα
Κώστας Μάγος
Σίση Χατζηστεφάνου - Βαφέα
Εικονογράφηση: Πάνος Λαμπίρης
Αθήνα
Κέντρο Παιδαγωγικής και Καλλιτεχνικής Επιμόρφωσης "Σχεδία"
Αριθμός Έκδοσης: 1
1994
σ. 36
Σχήμα: 28χ21
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
Σημειώσεις: Το έντυπο εκδόθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος "Δημιουργία Κινητών Μονάδων Απασχόλησης Παιδιών", που χρηματοδοτήθηκε από το Δήμο Αθηναίων και τη Γενική Γραμματεία Ισότητας, με τη συγχρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Κοινοτικού Ταμείου (Κοινοτική Πρωτοβουλία "Now").
Εικονογράφηση: ΝΑΙ
Κυκλοφορεί
Τιμή: 5.09€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 05-03-2007)
Περίληψη:
Η ιδέα για την έκδοση αυτού του οδηγού ξεκίνησε από τη διαπίστωση ότι τα δεδομένα της καθημερινής ζωής στη σύγχρονη πόλη δεν ευνοούν τη δημιουργία βαθύτερης και "ισότιμης" σχέσης του παιδιού με το περιβάλλον του. Τα μεγέθη της πόλης είναι στα μέτρα των μεγάλων, άρα απειλητικά για τους μικρούς, οι μηχανισμοί της πολύπλοκοι, αφανείς και επομένως ακατάληπτοι για τα παιδιά, τα περιθώρια για ελεύθερη κίνηση και εξερεύνηση των χώρων ελάχιστα. [...]
Επιλέξαμε ανοιχτούς χώρους, γιατί πιστεύουμε ότι είναι ακριβώς αυτοί που λείπουν από το παιδί της σύγχρονης πόλης, που μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα σε παιδικούς σταθμούς, σχολεία, φροντιστήρια και στην οθόνη της τηλεόρασης. [...]
Στόχος μας δεν είναι ούτε να στερήσουμε από τα παιδιά της το δικαίωμα ελεύθερης επιλογής στη χρήση του ελεύθερου χρόνου τους, ούτε να επιβάλουμε την άψογη εκτέλεση των δραστηριοτήτων.
Αντίθετα, στόχος μας είναι να δώσουμε στα παιδιά ερεθίσματα που θα τα ενεργοποιήσουν για ένα παιχνίδι-διάλογο με το χώρο και τους συνανθρώπους τους, μέσα από τη χαρά της επικοινωνίας και της δημιουργίας. [...]
(από την εισαγωγή)
Η ιδέα για την έκδοση αυτού του οδηγού ξεκίνησε από τη διαπίστωση ότι τα δεδομένα της καθημερινής ζωής στη σύγχρονη πόλη δεν ευνοούν τη δημιουργία βαθύτερης και "ισότιμης" σχέσης του παιδιού με το περιβάλλον του. Τα μεγέθη της πόλης είναι στα μέτρα των μεγάλων, άρα απειλητικά για τους μικρούς, οι μηχανισμοί της πολύπλοκοι, αφανείς και επομένως ακατάληπτοι για τα παιδιά, τα περιθώρια για ελεύθερη κίνηση και εξερεύνηση των χώρων ελάχιστα. [...]
Επιλέξαμε ανοιχτούς χώρους, γιατί πιστεύουμε ότι είναι ακριβώς αυτοί που λείπουν από το παιδί της σύγχρονης πόλης, που μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα σε παιδικούς σταθμούς, σχολεία, φροντιστήρια και στην οθόνη της τηλεόρασης. [...]
Στόχος μας δεν είναι ούτε να στερήσουμε από τα παιδιά της το δικαίωμα ελεύθερης επιλογής στη χρήση του ελεύθερου χρόνου τους, ούτε να επιβάλουμε την άψογη εκτέλεση των δραστηριοτήτων.
Αντίθετα, στόχος μας είναι να δώσουμε στα παιδιά ερεθίσματα που θα τα ενεργοποιήσουν για ένα παιχνίδι-διάλογο με το χώρο και τους συνανθρώπους τους, μέσα από τη χαρά της επικοινωνίας και της δημιουργίας. [...]
(από την εισαγωγή)
