ΒιβλίοLully: Proserpine, 1680
Μουσικό Σύνολο Concert Spirituel: Διεύθυνση ορχήστρας Hervé Niquet: Ηχογράφηση στη Βασιλική Όπερα των Βερσαλλιών 2006
Περσεφόνη
Μουσικό Σύνολο Concert Spirituel: Διεύθυνση ορχήστρας Hervé Niquet: Ηχογράφηση στη Βασιλική Όπερα των Βερσαλλιών 2006
Περσεφόνη
Συλλογικό έργο
Philippe Quinault
Fernando Fraga
Blas Matamoro
Benoit Dratwicki
Μετάφραση: Γιάννης Σιδέρης
Μετάφραση: Φωτεινή Βλαχοπούλου
Σύνθεση: Jean - Baptiste Lully
Αθήνα
Άλτερ Εγκο Μ.Μ.Ε. Α.Ε.
Αριθμός Έκδοσης: 1
2008
σ. 75
Σχήμα: 26χ15
Δέσιμο: Σκληρό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-6776-57-1
Γλώσσα πρωτοτύπου: γαλλικά
Το Βήμα· Τέχνη· Όπερα Τέσσερις Αιώνες 22
Σημειώσεις: Copyright: Prisa Innova S.L., Μαδρίτη. Περιέχεται το λιμπρέτο του Philippe Quinault στο γαλλικό πρωτότυπο και σε μετάφραση του Γιάννη Σιδέρη. Ημερομηνία 1ης κυκλοφορίας: 8.2.2008.
Περιέχει: 2 CD
Εξαντλημένο
Τιμή: 9.95€ Φ.Π.Α.: 6%
(Τελευταία Ενημέρωση Τιμής: 22-04-2008)
Περίληψη:
H "Proserpine" σηματοδοτεί το ξεκίνημα μιας νέας εποχής: εκείνης της "απόλυτης" μουσικής. Γιατί στα ώριμα έργα του, ο Lully θα αναπτύξει περισσότερο από κάθε άλλη φορά το αμιγώς μουσικό μέρος των οπερών του, προικίζοντας τον μουσικό λόγο με μεγαλύτερη έκταση, ζωντάνια κι ευελιξία. Η "Proserpine" αποτελεί ένα μεταβατικό στάδιο, ένα στάδιο πειραματισμού, από το οποίο θα επωφεληθούν στο έπακρο οι όπερες "Persee" (1682), "Amadis" (1684), "Roland" (1685) και, κυρίως, η όπερα "Armide" (1686). Επιπλέον, διαφέρει από τα υπόλοιπα λυρικά έργα του Lully, καθώς πρόκειται για τη μόνη όπερα όπου ο ηρωισμός δίνει τη θέση του στην ερωτική ελεγεία.
Ο συνοδευτικός τόμος του μουσικού έργου, περιέχει τα κείμενα:
- Fernando Fraga και Blas Matamoro: "Η ιστορία της όπερας: ο Richard Strauss και οι συνθέτες της εποχής του" (μτφρ. Φ. Βλαχοπούλου)
- Benoit Dratwicki: "Μελέτη και σύνοψη: Περσεφόνη: η γυναίκα που έγινε μύθος, ο μύθος που έγινε όπερα" (μτφρ. Φ. Βλαχοπούλου)
- Το λιμπρέτο του Philippe Quinault στο γαλλικό πρωτότυπο και σε μετάφραση του Γιάννη Σιδέρη.
H "Proserpine" σηματοδοτεί το ξεκίνημα μιας νέας εποχής: εκείνης της "απόλυτης" μουσικής. Γιατί στα ώριμα έργα του, ο Lully θα αναπτύξει περισσότερο από κάθε άλλη φορά το αμιγώς μουσικό μέρος των οπερών του, προικίζοντας τον μουσικό λόγο με μεγαλύτερη έκταση, ζωντάνια κι ευελιξία. Η "Proserpine" αποτελεί ένα μεταβατικό στάδιο, ένα στάδιο πειραματισμού, από το οποίο θα επωφεληθούν στο έπακρο οι όπερες "Persee" (1682), "Amadis" (1684), "Roland" (1685) και, κυρίως, η όπερα "Armide" (1686). Επιπλέον, διαφέρει από τα υπόλοιπα λυρικά έργα του Lully, καθώς πρόκειται για τη μόνη όπερα όπου ο ηρωισμός δίνει τη θέση του στην ερωτική ελεγεία.
Ο συνοδευτικός τόμος του μουσικού έργου, περιέχει τα κείμενα:
- Fernando Fraga και Blas Matamoro: "Η ιστορία της όπερας: ο Richard Strauss και οι συνθέτες της εποχής του" (μτφρ. Φ. Βλαχοπούλου)
- Benoit Dratwicki: "Μελέτη και σύνοψη: Περσεφόνη: η γυναίκα που έγινε μύθος, ο μύθος που έγινε όπερα" (μτφρ. Φ. Βλαχοπούλου)
- Το λιμπρέτο του Philippe Quinault στο γαλλικό πρωτότυπο και σε μετάφραση του Γιάννη Σιδέρη.
Θέματα:
