ΒιβλίοΠαναγίες του Αιγαίου
Κυκλάδες, Δωδεκάνησα, Σποράδες, Εύβοια, Αργοσαρωνικός, Κύθηρα, Κρήτη
Κυκλάδες, Δωδεκάνησα, Σποράδες, Εύβοια, Αργοσαρωνικός, Κύθηρα, Κρήτη
Συλλογικό έργο
Δημήτρης Ν. Μανιάτης
Γιάννης Σεφεριάδης
Νίκος Μαστροπαύλος
Μάνος Χαραλαμπάκης
Φωτογράφος: Κώστας Κατσιγιάννης
Φωτογράφος: Μαριλένα Κατσίνη
Φωτογράφος: Τζούλια Κλήμη
Φωτογράφος: Βαγγέλης Κορρός
Φωτογράφος: Βασίλης Μαθιουδάκης
Φωτογράφος: Δημήτρης Ν. Μανιάτης
Φωτογράφος: Φάνης Μανουσάκης
Φωτογράφος: Νίκος Μαστροπαύλος
Φωτογράφος: Μανώλης Παπαδάκης
Φωτογράφος: Γιάννης Σεφεριάδης
Φωτογράφος: Κωνσταντίνος Σοφιανός
Φωτογράφος: Βασίλης Συκάς
Φωτογράφος: Ξένη Ταζέ
Ευθύνη Σειράς: Κώστας Μανιμανάκης
Αθήνα
Άλτερ Εγκο Μ.Μ.Ε. Α.Ε.
Αριθμός Έκδοσης: 1
2009
σ. 162
Σχήμα: 28χ21
Δέσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
ISBN: 978-960-469-606-2
Τα Νέα· Ειδικές Εκδόσεις
Σημειώσεις: Διανεμήθηκε δωρεάν μαζί με την εφημερίδα "Τα Νέα-Σαββατοκύριακο" στις 14.8.2009. Πρόλογος: Δημήτρης Ν. Μανιάτης.
Φωτογράφηση: ΝΑΙ
Εξαντλημένο
Περίληψη:
"Άραγε θε ν' αξιωθώ, τον κάβο να πατήσω, την Παναγιά του Χωραφιού να πα' να λειτουργήσω", αναφέρει ένα τραγούδι του Καστελλόριζου. Και δεν είναι το μόνο. Πολλά τα τραγούδια που περιέχουν την Παναγία ως σημείο αναφοράς, ως κόμβο προσδοκίας των ντόπιων και των ξενιτεμένων της "πολυνησίας" που ακούει στο όνομα Αιγαίο.
Χιλιάδες μικρές και μεγάλες εκκλησίες, κτίρια παλιά αλλά και νεώτερα, είναι αφιερωμένες σε αυτήν. Βρίσκονται στα πιο ετερόκλητα σημεία, από τη Χρυσοπηγή που βρίσκεται πάνω στον βράχο της Σίφνου μέχρι τη Μεγαλόχαρη που δεσπόζει στη χώρα της Τήνου.
Με τον ίδιο τρόπο που και οι αρχαίοι έδιναν δεύτερο όνομα στους θεούς τους, έτσι κι εδώ η Παναγία πήρε διάφορα επίθετα από διάφορες αιτίες, άλλοτε από την εικόνα: Καβουράδαινα στη Λέρο ή Παναγία του Χάρου στους Λειψούς. Άλλοτε από τον τρόπο που η παράδοση θέλει να έχει βρεθεί η εικόνα της ή απ' τον τρόπο προέλευσής της. Άλλοτε από τον χρόνο εορτασμού ή και από ιδιαίτερες τοπικές παραδόσεις ή θρύλους, όπως η Πορταΐτισσα της Αστυπάλαιας που ο θρύλος τη θέλει προστάτιδα της πόρτας του Κάστρου. [...]
Δημήτρης Ν. Μανιάτης
Αύγουστος 2009
"Άραγε θε ν' αξιωθώ, τον κάβο να πατήσω, την Παναγιά του Χωραφιού να πα' να λειτουργήσω", αναφέρει ένα τραγούδι του Καστελλόριζου. Και δεν είναι το μόνο. Πολλά τα τραγούδια που περιέχουν την Παναγία ως σημείο αναφοράς, ως κόμβο προσδοκίας των ντόπιων και των ξενιτεμένων της "πολυνησίας" που ακούει στο όνομα Αιγαίο.
Χιλιάδες μικρές και μεγάλες εκκλησίες, κτίρια παλιά αλλά και νεώτερα, είναι αφιερωμένες σε αυτήν. Βρίσκονται στα πιο ετερόκλητα σημεία, από τη Χρυσοπηγή που βρίσκεται πάνω στον βράχο της Σίφνου μέχρι τη Μεγαλόχαρη που δεσπόζει στη χώρα της Τήνου.
Με τον ίδιο τρόπο που και οι αρχαίοι έδιναν δεύτερο όνομα στους θεούς τους, έτσι κι εδώ η Παναγία πήρε διάφορα επίθετα από διάφορες αιτίες, άλλοτε από την εικόνα: Καβουράδαινα στη Λέρο ή Παναγία του Χάρου στους Λειψούς. Άλλοτε από τον τρόπο που η παράδοση θέλει να έχει βρεθεί η εικόνα της ή απ' τον τρόπο προέλευσής της. Άλλοτε από τον χρόνο εορτασμού ή και από ιδιαίτερες τοπικές παραδόσεις ή θρύλους, όπως η Πορταΐτισσα της Αστυπάλαιας που ο θρύλος τη θέλει προστάτιδα της πόρτας του Κάστρου. [...]
Δημήτρης Ν. Μανιάτης
Αύγουστος 2009
