ΤΙΤΛΟΣ

... Την τελευταία μέρα του Φεβρουαρίου ο θάνατος τον αγκαλιάζει και την επομένη 1η Μαρτίου 1875 στις 10 το βράδυ ο Corbiere πεθαίνει στα τριάντα του χρόνια.
Καθ' όλη τη βραχύβια ύπαρξή του ζει στο περιθώριο μιας κοινωνίας που δεν τον κατανοεί:

Πουλί σπάνιο και λαθραίο
Αρσενικό... και μερικές φορές πολύ γυναίκα
Σε όλα επιτήδειος και πουθενά καλός.

Ανάμεσα στους πέντε ποιητές που ο Βερλαίν αναφέρει στη σύντομη μελέτη του με γενικό τίτλο "Les Poetes maudits" που δημοσιεύθηκε το 1884, το όνομα του Τριστάν Κορμπιέρ αναφέρεται πρώτο.
Μπορεί η επιλογή να προήλθε από την κατάταξη των ονομάτων με αλφαβητική σειρά, ωστόσο σε αυτή τη περίπτωση η σύμπτωση ήταν ακριβής.
Ο Corbiere ακόμα και σήμερα εξακολουθεί να είναι ο κατ' εξοχή καταραμένος ανάμεσα σε αυτούς που ανέδειξε ο Verlaine, δηλαδή ο λιγότερο γνωστός κι αν όχι ο λιγότερο, σίγουρα ο πιο παραγνωρισμένος, ο πιο απόκρυφος από τους πέντε που για να τους θυμηθούμε είναι: Corbiere, Mallarme, Rimbaud, Marceline Desbordes-Valmore, και Villiers de l'Isle-Adam.
Ωστόσο χωρίς να είναι σε τίποτα κατώτερος από αυτούς είναι ο μόνος που διαθέτει κάποια στοιχεία που είχαν εξαφανισθεί από την εποχή του Villon...